Roket Bilimini Öğreniyorum #1 – Roketlerin Tarihi-Önemi-Tehlikeleri ve Roketler Üzerine Temel Bilgi

---

• Roket Bilimini Öğreniyorum Ön Açıklama
• Roketlerin Tarihi
  • 1232′ den 1770’e kadar olan yıllar
  • Haydar ve Tippu Ali
  • Wiliam Congreve
  • Wiliam Hale
  • Konstantin Tsiolkovskii
  • Robert Goddard
  • Pedro Paulet
  • Hermann Oberth ve Almanlar
• Amatör Roketçiliğin Önemi
• Amatör Roketçilik Tehlikeli midir?
• Amatör Roketçilik ve Terörizm
  • Bir Terörist Ev Yapımı Roket Kullanabilir mi ?
  • Roketlerde Fitil ve Ateşleyici Olarak Kara Barut Kullanılıyor , Bu Patlayıcı Olarak Kullanılamaz mı ?
  • Günümüze Kadar Ev Yapımı Roketler Terörist Saldırılarda Kullanıldı mı?
• Roketler Üzerine Temel Bilgi
  • Genel Olarak Kullanılan Amatör Roket Parçaları
    • Burun Konisi
    • Gövde
    • Kanatçıklar
    • Kurtarma Tertibatı
    • Şok Kordonu ve Tertibat Bağlantıları
    • Rampa Kulpu
    • Motor Kundağı
    • Yanmaz Kağıt
    • Roket Motoru
      • Motor Kılıfı
      • Nözül yada Lüle
      • Roket Yakıtı
      • Geciktirici
      • Fırlatma Barutu
      • Tapa
      • Tapa Kağıdı
• Video
• Sonuç
• Faydalanılan Kaynaklar

---

Roket Bilimini Öğreniyorum Ön Açıklama

• Uzun süredir aklımda olan bir projeyi artık yapma vaktinin geldiğine inanıyorum.
• Bu proje bu konuda meraklı olupta ne yapacağını bilmeyenlere yol göstermek amaçlıdır.
• Ancak bu yol gösterme klasik teoriler ve orda-burada bulunan kes kopyala yapıştır bilgileri asla değildir.
• Burada göreceğiniz her bilgi zerresi yapılan denemelerin ve araştırmaların sonucudur.
• Temel amacım şudur , bu seriyi baştan sona okuyup uygulayan bir kişi sonunda başarılı bir şekilde model roket motoru – roket yakıtı- model roket yapıp bunu ateşleyebilecek ve yaptıkları hakkında bilgi sahibi olacaktır.
• Bu seri elbette size tüm roket bilimini öğretmeyecek sadece ilk adımı gösterecektir. İlk adından sonrası sizim azminize ve çalışkanlığınıza kalmıştır.
• Her konuyu sırası ile takip etmeniz önemlidir. Tüm konular belli bir mantık sırası ile sıralanmıştır. Atlama yaparak gitmeniz başarısız olmanıza sebep olacaktır.
• Konular ne çok teorik formüllere boğulmuş nede çok fazla bilimsellikten uzak değildir. Hepsi başlangıç için belli oranlarda kullanıldı.
• Burada bir bilim yapıldığını asla unutmayın. Bu sebeple yeri geldiğinde profesyonel makineler kullanılacaktır. Bu proje bir derme-çatma model projesi değildir. Bunu anlamak çok önemli bu bir bilim projesidir. Yapılan ve kullanılan araç-gereçte buna göredir.
• Yani pazar kahvaltısı sonrası can sıkıntısını giderecek bir uğraş arıyorsanız yanlış yerdesiniz.
• Yapılan işlemler-cihazlar-devreler sırası gelince detaylı şekilde anlatılacaktır.
• Önemli konuların üzerinde sıkça durulacak güvenlik önlemleri hep en başta gelecektir.
• Her ne kadar her şey anlatılsa da yine de sizin çabanız gerekecektir. Soru sormadan önce kendinizi biraz zorlamanızı istiyorum

---

A- Roketlerin Tarihi

• Bu bölümde roket tarihini tarihteki önemli olaylar ve kişileri tanıyarak göreceksiniz.
• Yazı uzun ancak roketlerin gelişimi konusunda size hem bilgi hem de ilham kaynağı olabilir. Ayrıca “Roket Bilimine” adım atmak istiyorsanız çok uzun yazılar ve araştırmalara hazırlanın
• Genel  ve roketler alanında kullanılan bazı alışkanlıkların ilginç kaynak ve çıkış noktalarını da “Roketlerin Tarihi” yazısında göreceksiniz.
• Ayrıca bilimin nasıl ilerleyebileceğini anlayacaksınız.

 

1232’den 1770’e kadar olan yıllar

• Barutun icadı ile, önce ateşin dışında kendi kendini idame ettiren, gaz üreten bir reaksiyon üretmek mümkün hale geldi ve bu, kendi kimyasallarını taşıyan ve bize kendi ateşini yapan ilk jet tahrikli cihazın yapımına izin verdi. İlk gerçek roket motoru, motorun düz bir şekilde uçmak için tasarlanan bir oka takılmasının mantıksal adımı, serbest uçan bir çubuk roketle sonuçlandı ve tarih, ilk olarak 1232 yılında Kai-Fung-Fu‘daki bir savaşta bu roketlerin kullanımını kaydetti.
• Çinliler, Moğol saldırganlarının kamplarına ateş yakmak için onları kullandılar ve onları çok sayıda kullandılar, bu yüzden yapımlarında tecrübeli olan Taylandlı işçiler bunları yapıp savaş başlamadan önce onları stokladılar. Ne yazık ki, bu insanlarla ilgili herhangi bir not varsa, bu notlar çok uzun zaman önce atıldı ve ilk roketi kimin yaptığı bir kayıt varsa, bu kayıt zamanın sislerinde kayboldu.
• Roketlerin ordunun kullanımının daha iyi hale getirilmesinde büyük yarar sağladığının farkına varılsa da, bilim ve mühendisliğin zayıf bir şekilde anlaşılması, ilk tasarımcıların onları gerçekten doğru silahlara dönüştürmelerini engelledi. Bu ilkel roketler, genellikle boyut olarak ortaya çıktıkları doğruluktan yoksun ve 1688’de Alman ordusundaki bir memurun, ağaçtan yapılmış bir kılavuz dümeniyle 132 kiloluk bir roket tasarladığında daha büyük olmalarını sağlamak için devam eden çabalar ve kurutulmuş ve sertleştirilmiş yapıştırıcı ile doymuş yelken kumaştan yapılmış büyük motor gövdesi.

• Roket tarihindeki ilginç bir dipnot, Wan Hoo‘nun hikayesidir. Wan Hoo, 1500 yılında yaşayan zengin bir Çinli asilzadeydi ve güvenilir kaynaklar, Wan Hoo’nun roketlerle büyülendiğini söylüyor. Dünyanın ilk roket pilotu olmak için yetersiz düşünülmüş bir çaba ile, iki dev uçurtma ve 47 büyük skyrockets kendi tasarımı sandalyesine yerleştirdi. Belirlenen saatte kendini sandalyeye bağladı ve yardımcılarının fitilleri yakmasını emretti. O andan itibaren, olanların ve gerçekte nereye gittiğinin tarifleri kafa karıştırıcıdır. Ama astronomlar Wan Hoo’dan sonra bir krateri isimlendirdi ve seçtikleri şey Ay’ın uzak tarafında.

 

 

Haydar ve Tippu Ali

• Kai-Fung-Fu ile yapılan savaştan sonra dünya çapında askeri kavgalarda roketler kullanıldı. Ancak küçük boyutları ve doğal hatalarından dolayı, hedefleri üzerinde çok az etkisi oldu. Bu yüzden kullanımları, Hindistan’daki Mysore bölgesinin Müslüman hükümdarı Prens Haydar Ali’nin, demirden yaptığı motor tüpleriyle 6 ile 12 kilo ağırlığında bir dizi roket geliştirdiği 1770’lere kadar sınırlıydı.

• Bu tarihe kadar motor tüpleri kağıt veya bambu gibi şeylerden yapıldı. Demir borular çok daha büyük bir patlama mukavemetine sahipti ve bu, Haydar’ın roketlerinin daha yüksek bir basınçta çalışmasına izin verdi. Yüksek basınç, roketlerine daha yüksek itme ve uzak mesafeden daha büyük menzil sağladı ve ağır demir borular bir şeye çarptığında daha büyük bir etki bıraktı.

• Bu roketler o kadar başarılı oldu ki, 1780’de Haydar 1200 kişilik özel eğitimli roket birlikleri kurdu ve 1782’de ölümünden sonra oğlu Tippu, kolordu büyüklüğünü 5.000’e çıkardı. Bu roketleri çok sayıda yakarak, Tippu birlikleri roketleri 1792 ve 1799’da Srirangapatnam‘da İngilizlere karşı savaşlarda çok etkili bir şekilde kullandılar. Bir atışta, tek bir roketin üç İngiliz askerini öldürdüğü ve dört kişiyi daha yaraladığı bildirildi.

 

 

William Congreve

• Haydar’ın roketlerinin başarısı William Congreve adlı genç bir Albay’ın dikkatini çekti. Congreve potansiyellerini fark etti ve Haydar’ın tasarımını geliştirmeye ve büyütmeye karar verdi. Standart bir itici formül ve standart bir üretim tekniği geliştirerek başladı. Daha sonra, 32 kilo ağırlığında, 7 libre yakıcı kimyasal madde taşıyan ve 3.000 metre uçan büyük bir demir çubuk roket tasarladı ve inşa etti.
• Fransa, son Amerikan devrimine sempati duyuyordu ve eski İngiliz monarşi ile yeni Fransız cumhuriyeti arasında devam eden çatışmalar açık savaşa dönüştü. 1805’te İngiltere’nin istilasına hazırlık olarak Napolyon, Boulogne şehrinde büyük bir askeri birlik ve saldırı teçhizatı topladı. Boulogne, İngiliz Kanalının döküm sahilinde, İngiltere’den sadece 28 mil uzaklıktaydı ve bu durumdaki İngiliz kaygısı dikkate değerdi. Congreve, Boulogne’ye bir roket saldırısı yapmayı önerdiğinde, teklifi hızla onaylandı.

• 18 Ekim’de Boulogne’den çıkan sular üzerinde Congreve roketleri yüklü on İngiliz gemisi vardı, ancak şiddetli bir fırtına tekneleri sarstı ve roketleri hedeflemek imkansız hale getirdi. 21 Kasım’da tekrar denediler. Denizler daha sakinlerdi ve roketleri başarılı bir şekilde ateşlediler, ama hiçbir şeyden etkilenmediler, ve amaçlanan Fransız hedefleri meydan okurcasına cüret ettiler ve yanmış roket kovanlarını feragat ederek kıyıya inip çıktıklarında çok utandılar. 1806 yazında bir barış anlaşması için kısa bir deneme yapıldı, ancak birikmiş nefret çok büyüktü ve bu yılın sonbaharında çatışma yeniden başladı. Ekim 1806’da İngilizler  Boulogne’ye üçüncü bir saldırı başlattı ve bu sefer hedeflerini yıkıcı etkisi ile vurdu. Kullanılan roket sayısının tam hesapları 200 ila 2.000 arasında değişir, ancak her halükarda Boulogne’nin çoğu ateşe verildi, Napolyon’un istila malzemeleri yok edildi ve William Congreve’in tarihteki yeri güvence altına alındı.
• 1807’de, hala Fransa’yla savaşta ve Hollanda’lıların Fransızlarla işbirliği yapmasıyla öfkelenen İngilizler, Danimarka’nın Kopenhag kentine karşı 25.000 roket fırlattı. Ortaya çıkan olağanüstü ateş yağmuru Kopenhag’ı neredeyse yok etti.
• Onlar roketleri ABD ve İngiliz “1812 Savaşı” nda yaygın olarak kullanmışlardı ve 1814’te hala Birleşik Devletler’le savaş halindeydiler, onları Baltimore’daki Fort McHenry’ye başarısız bir saldırıda kullandılar. Siyah renkli roket itici, pembe renkli bir alevle yandı ve olaya tanıklık eden Francis Scott Key adında genç bir avukat, Fort M’Henry’nin Savunması adlı bir şiirdeki Congreve roketlerinin “kırmızı parıltısını” açıkladı. Şiiri büyük ölçüde beğenerek, kayın biraderi (bir yerel hakem) basılı kopyalarını çıkardı ve arkadaşlarına gönderdi. 20 Eylül’de M’Henry Kalesi’nin savunması, Baltimore Patriot’unda ve daha sonra ülke genelinde gazetelerde yayınlandı. Kısa bir süre sonra birileri Keys’in sözlerini John Stafford Smith tarafından yazılan bir şarkıdan aldılar. Birlikte Star Spangled Banner oldular ve 1931’de ABD Kongresi, Star Spangled Banner‘ı ABD’nin ulusal marşı olarak ilan etti.
• Congreve sonunda 300 pound ağırlığa sahip roketler inşa etti ve 1815’te merkez ve 5 eşit aralıklı egzoz jeti ile çevreleyen kılavuz çubuğunu roketin yanından merkez çizgisine taşıyarak doğruluklarını geliştirdi. William Congreve roketlerinin tasarımına mantık ve iyi bilimsel düşünce ile yaklaştı ve muhtemelen dünyanın ilk, gerçek roket mühendisi olarak görülmelidir.

 

 

William Hale

• Congreve roketleri ve onlardan önce gelenler aerodinamik stabilize oluşturmak için uzun çubuklar veya direkler kullandılar, ancak direkler ağır ve esnekti. Roketleri çapraz rüzgarlara duyarlı hale getirdiler ve uçuşta çarpıldıklarında roketleri planlanan yoldan yönlendirdiler. Direği ortadan kaldırabilir ve roketi başka bir şekilde stabilize edebilirseniz, daha doğru yapabilirsiniz. Herhangi bir çocuğun bildiği gibi, bir kez harekete geçirilen bir jiroskop, uzayda yönünü korur. Eğirme rotoru durur.
• 1846’da, jiroskopik prensibi açık bir şekilde anlatan bir İngiliz mucit William Hale çubuk dümenden kurtuldu ve 5 / ?n stabilize bir roket yaptı. İlk deneylerinde Congreve gibi çoklu jetler kullandı ancak roketin merkez ekseni etrafında onları açmıştı. Daha sonraki tasarımlarda çok sayıda düz jet kullanmış, ancak her jetin egzozu açılı bir kanattan geçecek şekilde düzenlenmiştir. Hale’nin roketlerinin doğruluğundan etkilenen ABD Ordusu, patentini aldı ve bunları Meksika ile olan savaşta sınırlı ölçüde kullandı.

• 1860’larda İç Savaş’ta hem Hale roketleri hem de Congreve roketleri kullanıldı. ve daha sonra dünya çapında küçük çatışmalarda. 1864’ten 1881’e kadar Ruslar, uzun bir dizi savaşta Türkistan dağlarındaki yerel kabilelere karşı bir Congreve roketinin küçük bir versiyonunu kullandılar. Fakat bu olaylar gerçekleştikçe, diğer silah türlerine yönelik çalışmalar ilerlemekteydi ve 1890’da topçuların menzili ve doğruluğundaki kayda değer gelişmeler (yani “büyük silahlar”) bu ilkel roketlerin en iyilerini bile eskitmişti.

 

Konstantin Tsiolkovski

• 19. Yüzyıl halkına roket bir havai fişek ve bir savaş silahıydı, ama bu sınırlı algı yakında değişecekti. Rusyanın Ryasan eyaletinde 1866 yılında 9 yaşında bir çocuk, kızıl ateşinin etkisinden sonra duyuşunu kaybediyordu. On yedi erkek ve kız kardeşi vardı. Onun adı Konstantin Eduardovich Tsiolkovskii idi. Ve aslında bir roket inşa etmemesine rağmen, sonunda modern uzay gemisinin babası olarak kabul edilirdi.
• 10 yaşındayken sağırdı ve okula gidemedi, okuma için etkileyici bir iştah geliştirdi. Babası bir orman işçisi ve oğlunun bilime olan ilgisini besleyen amatör bir mucit idi. Ergenlik çağında bir genç olan Konstantin, şehrin kütüphanelerini sık sık ziyaret ederek kendini eğittiği Moskova’ya taşındı. Bu kütüphanelerden birinde büyük Rus filozofla tanıştı ve arkadaş oldu. Onu öğrenci olarak alan Nikolai Fedorov. Sağır olan genç bir adam için, Sokratik öğrenme biçimi idealdi ve Federov ile olan özel dersleri, onun işitme engelinin onu işitmesini engellediği Üniversite dersleri için kabul edilebilir bir alternatifti. Fedorov, teknoloji aracılığıyla ölümsüzlüğün kazanılmasını ve insanlığın kozmosa nihai genişlemesini savundu; “Kozmizm” olarak bilinen bir tür galaktik manifesto .
• Federov’un fikirleri ve Tsiolkovski’nin Jules Verne’nin romanlarına duyduğu sevgi, hayattaki yönünü sağlamlaştırdı. 1874’te 17 yaşındayken uzay-uzamı fikriyle büyülendi.

• 1878’de bir öğretmenlik sertifikası aldığı Ryasan’a geri döndü. 1879’da öğretmenlik işi aldığı Moskova’nın 50 mil güneyindeki Borovsk şehrine taşındı. Borovsk’de karısı Barbara ile tanıştı ve evlendi. Bir aile kurdu ve 1881’de havacılık, roket ve uzay yolculuğunda teorik bir araştırma başlattı. İlk ciddi makalesinde 1883’te, ağırlıksızlığın ve bir uzay istasyonunun inşası için temel gereksinimlerin etkilerini anlattı. 1885’te Dünya yörüngesindeki işçilerin, güneş enerjisini elektrik enerjisine çevirmek için makineler oluşturabileceğini öne sürdü. Sonraki bir makalede, bir mekân eğrisinin eğrilmesinin yapay yerçekimi yaratacağını açıkladı. 1898’de her an bir roketin hızını, gaz çıkış hızını, kütlesini ve uzaya koymak için gerekli olan yakıt miktarını belirleyen bir matematiksel formül geliştirdi. 1903 tarihli Reaction Devices with Space Space and Reaction Reaction Devices adlı kitabında, sıvı hidrojen ve sıvı oksijen arasındaki kimyasal reaksiyonla güçlendirildiklerinde roketlerin en verimli olacağını matematiksel olarak kanıtladı. Bu yazı itibariyle, bunlar Uzay Mekiği’nde ana motorlar tarafından kullanılan itici gazlardır(yakıtlardır).
• Hayatı boyunca, roket ve ilgili konularda 500 makale yazdı. Yönlü kontrol için jiroskopların kullanımını, meteorlardan korunmak için çift duvarlı yaşam alanlarını, bir uzay gemisine giriş ve çıkış için hava kilitlerini, G güçlerinden astronotları korumak için eğimli koltukları, uzay boşluğunda çalışmak için uzay giysilerini ve hatta kendi kendine yeten uzay kolonilerini öne sürdü. Space Exploration adlı bir 1926 tarihli makalesinde, kendi kozmik felsefesini ifade etti, orta insanlık planını takip eden 16 aşamaya ayırdı.

1. Kanatlı roket uçaklarının oluşturulması.
2. Bu uçakların hızını ve yüksekliğini arttırmak.
3. Kanatsız roketlerin oluşturulması.
4. Onları okyanusa indirme yeteneği.
5. Ulaşan kalkış hızı ve Dünya yörüngesine ilk uçuş,
6. Uzayda uzamış roket uçuş süreleri,
7. Yapay bir atmosfer yaratmak için bitkilerin deneysel kullanımı.
8. Bir alanın dışında çalışmak için basınçlı alan kıyafetlerinin kullanımı
9. Bitkiler için seraların yörüngesinin inşası,
10. Dünya çevresinde büyük, yörünge habitatlarının inşası.
11. Güneş enerjisinin gıda, ısı mürettebatı ve güneş sistemi boyunca taşınması için kullanılması,
12. Asteroid kuşağının kolonizasyonu.
13. Tüm güneş sisteminin kolonizasyonu.
14. Bireysel ve toplumsal mükemmelliğin kazanılması.
15. Güneş sisteminin kaplanması, ardından galaksinin kolonileşmesi ve
16. Güneş’in yavaş ölmesi ve kalan nüfusun yıldızlara göç etmesi.

• 1’den 8’e kadar olan adımlar ve 11. adımın çoğu zaten gerçekleşti. Endişeyle 14 numarayı bekliyorum ve geri kalanı için hepimiz bekleyip göreceğiz. Daha sonraki yıllarda Tsiolkovskii güneye, düşünmeye ve yazmaya devam ettiği Kaluga şehrine taşındı. 1919’da, ABD Bilim Akademisi’nin öncüsü olan Sosyalist Akademiye seçildi. 1920’lerde Sovyet hükümeti ona bir emekli maaşının onurunu ve güvencesini verdi. Asla bir roket yapmamış olmasına rağmen, işi yapan insanlar için bir ilham kaynağı oldu. Bunlar arasında, modern Sovyet uzay programının baş mimarı olacak olan Yuri Korolev adında genç bir adam ve Yuri Gagarin’i uzayda ilk adam yapmaktan sorumlu olanlardan biri vardı. Konstantin Tsiolkovskii, 1935’te 78 yaşında öldü.

 

Robert Goddard

• 5 Ekim 1882’de Worcester, Massachusetts’de doğdu. Bir genç olarak Güney Lisesi’ne gitti. Daha sonra Worcester Pol technic Institute Koleji’ne gitti. 1908’de Clark University’de Worcester’de yüksek lisans eğitimine başladı ve 1909’da Tsiolkovskii gibi bir sonucu vardı. Sıvı hidrojen ve sıvı oksijen üzerinde çalışan bir roket en verimli olacaktı. 1911’de Ph D kazandı ve hemen Clark tarafından fizik profesörü olarak işe alındı. 1912’den 1913’e kadar Princeton’da okudu. Sonra 1914’te Clark’a döndü. Zamanını Coes Pond’un yakınındaki bir çayırda roket test etmek ve kara barut ve dumansız barut roketleri yapmak için öğretmek arasında ayırdı. Clark fizik bölümünün makine dükkanını kullanmalarına izin verdi, ancak materyalleri ödemek zorunda kaldı. Çünkü roketler büyüdükçe daha fazla paraya ve 1916’da ek fonlara ihtiyaç duyuyorlardı.
• Özel olarak uzay uçuşu hayal ediyordu, ama zamanının muhafazakar ve rüya bilim topluluğunun meselesini tartışmama bilgeliğine sahipti. Bunun yerine, yüksek irtifa atmosferik araştırmalar için roketler geliştirmek için bir teklif yazdı. “Uzay” konusundan tamamen kaçındı ve uzayı “Aşırı Yükseklere Ulaşmanın bir Yöntemi” olarak tarif etti ve Eylül 1916’da The Smithsonian Institution’a gönderdi. Büyük ve harika bir sürpriz için çalışmasına yeni bir odaklanma ve bağlılıkla devam etmesini sağlayan bir miktar olan 5.000 $ hibe aldı.

• 1917’de Amerika, I. Dünya Savaşı’na girdi. Goddard’ın çalışmasını duyan Ordu Sinyal Kolordu, roket enerjili silahlar geliştirmelerine yardım ederse daha fazla mali destek sunmuştu. Goddard kabul ettiğinde, ordu onu o zamana dek onaylanan Mount Wilson, Kaliforniya’ya gönderdi. Ona 20.000 dolarlık bir başlangıç bütçesi verdi. Pasadena’nın üzerindeki yüksek arazide, Güneş Gözlemevi’nin etrafındaki boş araziyle birlikte bir test alanı olarak, 7 Kasım 1918’de hızlı bir şekilde modern “Bazuka” nın öncüsü olan, elle tutulan, omuza monte edilmiş bir roketatar geliştirdi.
• Ordu, uçaktan atılabilen bir roket üzerinde çalışmaya başlamasını istedi. Fakat dört gün sonra Almanya teslim oldu. Birinci Dünya Savaşı sona erdi ve Ordu’nun roket araştırmasına olan ilgisi de arttı. Goddard birkaç hafta sonra Worcester’a döndü.Clark’a, eski akıl hocası olan yeni finansal desteği çekme çabasıyla geri döndü. Arthur Webster, Smithsonian’ın gerçekten yayınlamasına izin verdiğini öne sürdü. 4 Aşırı Yüksekliklerin Elde Edilmesi Yöntemi. Bu makalenin konusundaki ilerleme eksikliğinden utanan Goddard, reddetti, o zaman gönülsüzce  Webster, onun izni olmadan bunu yapmakla tehdit ettiği zaman fikrini istemeden değiştirdi. İlk kopyalar 1920’nin Yeni Yılları’nda basılmıştı. Daha sonra, Goddard’ın büyük bir şaşkınlığı ve sürprizine, 12 Ocak’ta Boston Amerikan’ının ön sayfasında büyük bir başlık çıktı. “Modern Jules Verne Roket Ay’a Roket Gönderiyor” dedi ve günler boyunca ülke çapındaki gazeteler Dr. Goddard’ı “ay adamı” olarak adlandırdı.
• Bu tanıtımın tetikleyicileri, Bir Pound’u Sonsuz Bir Yüksekliğe Yükseltmek için Gerekli Minimum Kütle Hesaplaması başlıklı bir bölüm ve bir roketin gerçekten aya çarpması halinde yeterli miktarda flaş tozunu patlatmanın yeterince parlak olabileceğini gösteren ve teleskopla görünebilen gündelik bir öneriydi. Medya Goddard’ın ifadelerini tümüyle dışladı ve söylediklerinin açıklığa kavuşturulması çabaları göz ardı edildi. New York Tunes, bir roketin uzay boşluğunda çalışmayacağını bildiği için onu eleştirdi (The Times was wrong!).
• İlk geziye gitmek için 100’den fazla kişi gönüllü oldu. Ünlü aktris Mary Piekford’un tanıtım ajanı. ona “Bayan Piekford’dan Ay’a bir mesaj iletmesini” ve en kötüsünü sordu. Goddard’ın medya tarafından yaratılan ay-insan-kişisi birçok şakaya konu oldu. İğrenç olarak, Goddard, ruh halinin, Smithsonian’ın kendisine bir başka S3.500 vermiş olduğu iyi haber tarafından marjinal olarak iyileştirildiği üniversiteye geri döndü. 1920’den 1923’e kadar Maryland’deki Deniz Kuvvetleri Hint Başı Toz Fabrikasında çalıştı ve 1922’de, sadece bir sıvı yakıtlı roketin araştırmak istediği irtifalara ulaşmak için yeterli güce sahip olacağı önemli bir sonuca vardı.
• 1924’te Clark’a geri döndü ve ilk sıvı yakıtlı roket motorunu yaptı ve test etti, ancak kendi ağırlığını kaldıracak kadar küçük ve güçsüzdü. 1925 yılının Aralık ayında, yerden kalkmak için yeterli güce sahip bir motoru test etti ve 1926 yılının Ocak ayında, test standının tepesine kadar yükselen ve sınırlamalara dayanan bir roket yaptı. Bunun uçacağını bilerek, Auburn, Massachusetts yakınlarındaki Effie Ward’un çiftliğindeki teyzesine ve 16 Mart 1926’da onu bir boru montaj standından çıkardı. Roket sadece 41 feet yükseldi ve sadece 2- 1/2 saniye havada yayıldı. Ancak, ilk defa, bir sıvı yakıtlı roketin zeminden kurtulmuş ve kendi gücünün altında uçtuğu ilk kez oldu. Goddard’ın karısı olayı filme çekti, ama ne yazık ki uçuşun kendisini çekememişti, çünkü o zamanın ev film kameraları sadece 8 saniyelik bir filme sahipti. Kamerayı çok yakında başlattı ve roket ateşlenmeden önce film bitti.

• 1926’dan 1929’a kadar Goddard motorlarının performansını geliştirdi ve yanma odası basıncını ve itiş gücünü ölçmek için yeni ekipman geliştirdi. Auburn’daki uçuşları, 1929 yılının Temmuz ayına kadar devam ederken, büyük ve gürültülü bir roket komşuları korkuttu, hemen şikayetçi oldular ve firemarshaj onu kapattı. Bu roket, bilimsel enstrümanlar taşıdı ve kısa bir süre sonra uçuşun yarattığı tanıtım, ünlü havacının dikkatini çekti. Charles Lindbergh. Lindbergh, Goddard’ı ziyaret etti. ve çok etkilendikten sonra, Guggenheim Vakfı’ndan 50.000 dolarlık bir hibe aldı. Bu tür bir parayla.
• Goddard roketlerinin büyüklüğünü ve gücünü artırabilirdi ama onları Massachusetts’te uçuramadı. Uygun bir siteyi araştırdı, Vifest’e bir gezi yaptı ve 1930 yılının Temmuz ayında Rosweil yakınlarındaki bir çiftlikte dükkan kurdu, Yeni Meksika. Goddard, pompalar, nozullar, yanma odaları, gimballed direksiyon ve yönlendirme sistemleri üzerinde titizlikle çalıştı, ancak elde edilen maksimum irtifa sadece 8,500 feet idi. Tam tersine kamu algısına rağmen, Rosweil yılları Goddard’ın en üretkeniydi. Eşi, asistanları, uzak bir yeri ve daha iyi tesisleri ile daha önce mümkün olmayan bir ölçekte çalışabilirdi. 1932’den 1933’e kadar iki yıllık bir mola dışında, 1941’e kadar Rosweil’de kaldı.
• Halk büyük bir irtifanın elde edilmesini beklerken. Goddard, roket motorlarının bileşenlerinin performansını ve güvenilirliğini mükemmelleştirmenin çok daha önemli olduğunu anladı. Eski arkadaşına ve bir zamanlar meslektaşına 1937 mektup yazdı. Clarence N. Hickman. dedi. “Hayal edebileceğiniz gibi, büyüleyici bir yaşamdır. Dezavantajı şudur: Büyük ve görkemli bir yüksekliğe ulaşılana kadar, hiçbir bilim adamı ve bir çok bilim adamı, hiçbir şeyi başardığınızı kabul edmeyecek ve elbette ki öncelikle yapılması gereken çok büyük miktarda maça işi çok önemlidir. ” Dünyanın en büyük hayal kırıklığına uğraması için, Goddard’ın eserinin geri kalanı bu beklenmedik “spade” çalışmasıyla karakterize olacaktı ve ölümünden sonra yaptıklarının öneminin takdir edilmesine değin.
• 1940’da Goddard ve “Guggenheim”, ordunun jet yardımlı uçak kalkışına yönelik roket kullanımını keşfettiğini öne sürdü, ancak fikir reddedildi. 1942’de, Japonya ile savaşa girmiş olan ordu, tahminen fikrini değiştirdi. 1942’den 1945’e kadar Goddard, Maryland’de Annapolis’teki Donanma Mühendisliği Deney İstasyonunda jet destekli kalkış ve değişken itmeli roket motorları üzerinde çalıştı. 18 Haziran 1945’te doktoru boğazında bir tümör keşfetti. Cerrahlar ertesi gün onu çıkardı, ama çaba boşunaydı ve 10 Ağustos 1945’te öldü.

• Hayatı boyunca Goddard yaptığı iş hakkında gizliydi ve bulgularını diğer bilim insanlarıyla paylaşmaya isteksizdi. Haber medyasındaki ilk tecrübesi, onun ilgisizliğini artırdı ve o zamandan beri gerçek uzay uçuşu hakkındaki düşüncelerini kendi başına tuttu. Yine de, konuyla ilgili kayıtları tuttu ve özel makalelerinde bazı yararlı önerilerde bulundu. En dikkat çeken şey, Dünya’ya yaklaşan bir roketin Dünya yüzeyine teğet gelmesi ve düşmesini frenlemek için atmosfere yatay bir girinti kullanması fikriydi. Yeniden ateşin ısısını dağıtmak için, ablatif bir ısı kalkanı önerdi. Her iki yöntem daha sonra Merkürde uygulamaya konmuştur. İkizler ve Apollo insanlı uzay programlarını yönetmişlerdi.
• Ölümünden 95 yıl sonra. Kongre, Louis W. Hill Uzay Taşımacılık Ödülü ile Goddard’ı onurlandırdı. Smithsonian Institution, kendisine saygın Langley Madalyası verdi ve NASA, ana tesislerinden biri olan Goddard Uzay Uçuş Merkezi’ni seçti. 1960 yılında Amerika Birleşik Devletleri hükümeti, Guggenheim Vakfı ve dul eşi Bayan Goddard’a, 200’den fazla patenti için bir milyon dolarlık tazminat ödülü verdi.

 

Pedro Paulet

• Şimdi ilginç bir “olabilir-olmuş”a  geldik. 1969 kitabında. Roket ve Uzay Tnivei Tarihi. Werner von Braun ve Frederick Ordway III. Pedro Paulet adında bir Peru kimya mühendisi olduğunu söyler. 1895’ten 1897’ye kadar Paulet, dünyanın ilk sıvı yakıtlı roket motorunu tasarlayıp test ettiğini iddia ettiği .
• Paris Üniversitesi’nde Uygulamalı Kimya Enstitüsü’nde öğrenciydi. Sorun, boş zamanlarında evde yaptı ve mantıksal bir sebep olmadan, 1927’ye kadar kimseye bahsetmedi.
• O yıl Ekim ayında Roma’da yaşarken ve muhtemelen Goddard’ın başarısının haberiyle teşvik edildiğinde, Lima’daki El Comercio’ya bir mektup yazdı. Pern, kendi tasarımı için öncelik talep ediyor. El Comerdo, mektubu Alexander Scherschevsky adlı genç bir Rus mühendisinin dikkatini çeken ilginç bir makale olarak yayınladı. Scherschevski, o zamanlar Almanya’da yaşadı ve 1929’daki Die Rakele fitr Fahrt und Flug adlı kitapta ya da The Travel ve Flight için The Rocket adlı makalesinde bu makaleyi hatırlattı. Scherschevsky’ye göre. Paulet’in motoru benzin ve nitrojen peroksit üzerinde çalıştı ve saniyede 5 devirde çalışan bir darbe jet motoru gibi çalıştı. Çelikten imal edilmiş, yaklaşık 5 pound ağırlığında, ateşleme için bujiyi kullanmış ve 200 libre itiş gücü sağlamıştır.
• Scherschevski’nin kitabının yayınlanmasından sonra, diğer yazarlar öyküyle, en azından bir süre için, Paulet’in sıvı yakıtlı roket motorunun mucidi olarak kabul edildiği sonucunu aldı. Ne yazık ki, hem hikayesi hem de benzersiz teknolojisi güvenilir görünmesine rağmen, hiçbir zaman tanıkların ya da söylediklerinin doğruluğunu kanıtlamak için gereken belgeleri üretemedi ve 1945’te kanıtlanmamış iddialarıyla öldü.
• Bu hikayenin bir postscript olarak, Museo Aeronautico Del Peru (Peru Havacılık Müzesi) internet üzerinde bir web sitesi var. Paulet’e Permiyen ismi Pedro Paulet Mostajo tarafından atıfta bulunurlar ve ana sayfalarında Lima’daki müze ziyaretçilerinin hayatını ve çalışmalarını öğreneceklerini söylüyor. Bu yazı yazıldığı sırada  web sitesinde onunla ilgili hiçbir ayrıntı bulamadı, ama belki de gelecekte bir şeyler görünecektir.

 

Hermann Oberth ve Almanlar

• Hermann Oberth 25 Haziran 1894’te Transilvanya’da doğdu. Bir doktorun oğlu Jules Verne’nin çalışmalarını da çok sevdi. Otobiyografisinde şöyle diyor: “II yaşındayken, annemden ünlü kitaplar armağanı olarak aldım. Yeryüzünden Ay’a, ve ayda en az beş ya da altı okuduğum Jules Verne’nin Ay Yolculuğu. kez ve nihayet kalpten biliyordu. ” Verne’nin hayali bir uygarlığı dev bir tabancadan yoruldu, ancak 13 yaşındaki genç Hermann, astronotları yerçekimi kuvveti kırk yedi bin kez hızlandıracak şekilde hesapladı! “Onlar krep haline getirilmiş olurdu” dedi. “Bir top uzay uçuşu için iyi değildir. Bir roket ile yapılmalıdır!“
• LikeTsiolkovskii, Oberth özel bir okuyucuydu. 15 yaşındayken kendisi Sir Isaac Newton’un değişim matematiğini öğretti. “Calculus” olarak adlandırıldı ve roket tahrikinin temel matematiği üzerinde çalıştı. 1912’de liseden mezun oldu. Daha sonra Münih Üniversitesi’nde boş zamanlarında roket üzerinde çalışmaya devam ettiği tıp eğitimi aldı. Birinci Dünya Savaşı sırasında tıp eğitimi, onu savaştan kurtardı ve süre boyunca hastane görevine atandı. 1917’de, gelecekteki iyi bir fikir duygusuyla, Alman ordusuna uzun menzilli, sıvı yakıtlı bir füzenin gelişmesini önerdi. Politik olarak gayri meşru, milliyetçi ya da hawkish değildi. Alman vatandaşı bile değildi. Genç ve naif zihninde, Londra’nın ortasında patlayan bir roket bombasının İngilizlerin teslim olmasına ve savaşın hızlı bir şekilde sona ermesine neden olacağını düşündü.
• O zamanlar Avrupa’nın geri kalanının iyi şansına, onun önerisi göz ardı edildi.1918’de, savaştan hemen sonra, lise sevgilisi Tilly ile evlendi ve örgün eğitimine fizik ve matematikte devam etti. 1922’de, bir doktora peşinde, önceki çalışmalarının tamamını Die Rakete zu den Planewnraumen ya da The Rochet to Planetary Space başlıklı bir makaleye yerleştirdi. O, Heidelberg Üniversitesine bir Pli D tezi olarak başvurdu, ancak Üniversite bunu gerçekçi olmayan bir şekilde reddetti. Verilen nedenlerden ötürü, daha iyi bildiği birkaç profesör, kötü haberi olan New York Times gibi, bir roketin uzayın içinde çalışamayacağı için boşluğun içinde işe yaramayacağı gibi. Gerçek şu ki, çalışmanın çoğu fakültenin anlayışının ötesindeydi ve bunu yargılayacak nitelikte değildi. Aynı zamanda, Avrupalılar Robert Goddard hakkında konuşmaya başlamıştı. Oberth, bir Heidelberg gazetesinde onun hakkında okuduğunda, hemen Goddard’a yazdı ve şöyle dedi:
  “Sevgili bayım:
  Zaten uzun yıllardan beri dünyamızın atmosferini bir roket yardımıyla geçmek için çalışıyorum. İnceleme ve hesaplamalarımın sonuçlarını yayınladığımda, gazete tarafından sorularımda yalnız olmadığımı öğrendim ve sizlerin de Sevgili Efendim. Bu alanda zaten çok önemli işler yaptınız. Çabalarıma rağmen: Kitaplarınızı bu konu hakkında almayı başaramadım. Bu yüzden onlara sahip olmam için size yalvarıyorum Sevgili Efendim. İşimden çıktıktan sonra bir kez bile size göndermekten onur duyarım, çünkü bence sadece id yazarlarının ortak çalışmasıyla Uluslar bu büyük problemi çözebilir.
  Hermann Oberth
  Matematik Çal. Heidelberg, Almanya “

• Goddard, Oberth’i hiç duymamıştı. Oberth’in çalışmalarına olan ilgisinden şüphe duyuyordu ve isteksizce ona Aşırı Yüksekliklere Sahip Bir Yöntem’in bir kopyasını gönderdi. Goddard’ın basındaki çalışmalarını görmekten ilham alan Oberth, Roket’i Gezegensel Mekân’a bir kitap haline getirmeye karar verdi, ancak o zamanın yayıncıları onun pazarlanamaz olduğunu düşündüler ve hiçbir ilgi göstermediler. Devrim edilmemesine rağmen, sevgili karısı Tilly, evliliğinin başlangıcından bu yana yavaş yavaş ve gizli bir şekilde kurtulduğu ve 1923’ün sonlarında bilimsel topluluğun kendisi için yayınlanması için ödenen parayı mütevazi bir miktarla sundu. 92 sayfa kitabı bir roketin çalışmasının tüm matematiğini kapsıyordu, ama aynı zamanda kamuoyunun hayal gücüne ilham verecek kadar teknik olmayan bir tartışmayı da içeriyordu. İlk baskı hemen satıldı ve ikinci ve üçüncü baskılar kitap mağazalarına ulaşmadan önce konuşuldu.Oberth söz verdiği gibi Goddard’a bir mektup gönderdiğinde, Goddard çok üzgündü. Goddard her zaman kendi başına çalışabileceğini düşünmüştü. Roketçilik çalışmalarını kendi özel alanı olarak gördü ve ayrıcalıklı olduğunu düşündüğü Oberth yayın materyalini görmek için alarma geçti. Bundan kısa bir süre sonra Oberth ile karşılaştı. Ardından, Oberth’in fikirlerini çaldığı yanlış inancını yavaş yavaş geliştirdiği için tüm iletişimi kesti.
• 1925 başlarında Oberth Mediash’ta bir öğretim-işi aldı. ve Konstantin Tsiolkovskii hakkında ilk kez öğrendi. Goddard’dan farklı olarak, Tsiolkovskii diğer bilim adamlarıyla yazışmayı memnuniyetle karşıladı ve ikisi de bir dizi cesaret verici ve destekleyici mektupla yazıştılar. 1924’te Almanlar, Versailles Antlaşması’nın talep ettiği tazminatların mali yükünden fena halde acı çekiyorlardı. Ekonomik olarak harap, onlar daha mutlu bir gelecek vaat eden her şeyi kucaklamaya açıktılar. Bunu ustaca sürerek Alman umudu dalgası, Max Valicr adlı karizmatik bir eski aviator, bilim ve teknoloji tarafından sunulan görkemli olanakların popüler ve zengin bir destekçisi haline gelmişti. Max Valier konferansına katılmak Carl Sagan’ı görmek gibiydi. Robert Redford ve PT. Barnum hepsi aynı oyuncu tarafından oynanır. Valier, Oberth’in kitabından etkilendi ve kitabın, teknik olmayan bir dilde, aynı meslekten olmayan herkesin anlayabileceği şekilde yeniden yazmasına izin vermesini istedi. Oberth, uzay uçuşu fikrini duyurmak için her türlü çabayı destekledi. Valier kitabı çabucak bitirdi ve başlık altında yayınladı. Dei Vorstuss in Weltenraum ya da Uzaya Geçiş.
• Oberth tarafından 1925’ten 1926’ya kadar kitaplar. Valier ve diğer yazarlar uzay yolculuğuna artan bir ilgi yarattılar ve 1927’de dünya çapında roketçilik çalışmalarına adanan toplumlar oluştu. Almanya’da en çok öne çıkan “Verein fur Raumschiffahrt” idi. veya “Uzay Yolculuğu Derneği”. “VfR”, çağrıldığı gibi, resmi olarak 5 Haziran 1927’de kuruldu. Hermann Oberth ve Max Valier, ayrıcalıklı üyelerdi. 1928’e gelindiğinde, üyeliği 500’e çıkmıştı. Sıkıcı ve çimdik-bilinçli “Alman Mühendisler Topluluğu” nun Oberth’in çalışmalarına bir dizi saldırı yayınlamasını istedi.Toplum Dergisi’ne gönderildi ve imzaladı. Toplumun “Danimarkalı Profesör Prof. Dr. Lorenz”, bu edebi pogromlar, diğer şeylerin yanı sıra, Oberth’in roketlerinin Dünya’dan asla kaçmayacağını iddia etti. Oberth matematiksel olarak mükemmel bir çentik yazdığında, dergi, “dergide yeterince yer yoktu” gerekçesiyle yayınlamayı reddetti. Yıllar sonra, Oberth’in arkadaşı ve meslektaşı Willy Ley’a, asıl nedenin Societ ‘in ünlü Profesör Dr. Lorenz’ in yaşının yarısı tarafından çelişmesine izin veremeyeceği söylendi. Yine de endişelenme. 23 Mayıs’ta. 1928. Havacılık Bilim Toplumu, tartışmaya açık bir tartışmaya ev sahipliği yaptı ve “Özel Konsey Profesörü Dr. Lorenz”, bir daha asla roketten söz etmediği için tamamen itibarını yitirdi. Oberth-Lorenz tartışmasının yapıldığı günlerde, ciddi bilim insanlarını tiksindiren, ancak genel olarak roker’in neden olduğu bir olay meydana geldi. Birkaç ay boyunca ve VfR’nin bilgisi olmadan Max Valier, Alman otomobil üreticisi olan roketle çalışan bir araba üzerinde çalışıyordu. Fritz von Opel. Sıvı yakıtlı bir motor geliştirmenin zamanını ve masrafını önlemek için, aracı standart, donanma tozu (yani katı yakıt) roketleriyle çalıştırdılar. Bu roketlerin teknolojisi zaten sağlam olduğu için, proje bilimsel olarak değersizdi, ama büyük bir tanıtım gösterisi oldu. Fritz von Opel, Avus Speedway’de 2.000 seyirci önünde saatte 125 mil hızla karaya çıktığında, Almanya halkı mId’a gitti. Muhabirler Alman teknolojisinin zaferini övdükçe, roket güdümlü övgülerin mutlak bir bölümü, gazetelere artık “raketenrummel” veya “roket raketi” adını verdikleri şeyden yararlanmak için yollara ve havaya şifa harcanmış bir çaba gösterdi.
• Tüm bu roket-raket 1927 bilim-kurgu filmi klasiğinin ünlü yönetmeni Fritz Lang’in dikkatini çekti. Metropolis. Fritz Lang, sessiz filmlerin “Stephen Spielberg” i ve zamanının en popüler yönetmeniydi. 1929’da Oberth, VfR’nin liderliğini devraldı ve Wege: tir Raumschiffahrt veya Road to Space Travel başlıklı Die Rakete’nin genişletilmiş bir versiyonunu yayınladı. Lang yeni kitabı okudu. Daha sonra karısı Thea von Harbou’yu kitapta anlatılan teknolojiye dayanan kurgusal bir macera senaryosu yazmak için görevlendirdi. Popüler ve yetenekli bir oyuncu olan Thea da çok iyi bir yazardı ve Metropolis’in dayandığı kitabın yazarıydı. Fran Im Mond ya da Aydaki Kadın adlı senaryosunu yazdı. Oberth roketler üzerinde bir dünya otoritesi olduğundan beri. Lang filmde bir bilimsel danışman olarak işe aldı.
• 1928 sonbaharında Lang, Oberth’i Berlin’deki dev UFA film stüdyosuna getirdi. Setleri tasarlamak için Oberth’i sınırlı tutmuş olmalıydı. Ne yazık ki, tanıtım departmanındaki bir kişi, filmin galasında gerçek bir sıvı yakıtlı roket fırlatmasının bilet satışlarını artırmaya yardımcı olacağı yönündeki parlak fikri elde etti. Karşılaştığı sorunların farkında değildi. Oberth roketi inşa etmek için gönüllü oldu ve en azından Oberth için, oradan hepsi yokuş aşağı oldu. Parlak bir bilim adamıydı, ama mühendislik becerileri sınırlıydı. Teorik bir roketin nasıl bir performans göstereceğini hesaplayabilirdi, ancak operasyon sıcaklığına maruz kaldığında gerçek bir motorun metaline ne olacağını tahmin edemezdi. Kaynak hakkında hiçbir şey bilmiyordu ve metal alaşımları hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Oberth’in başı dertte, ama bunu gerçekleştirmek için “uygulamalı” deneyime sahip değildi.
• Projeye yardımcı olmak için Rudolph Nebel adlı işsiz bir mühendis ve Pedro Paulet’in iddialarını popülerleştiren yazar-mühendis Alexander Scherschevsky’yi işe aldı. Scherschevski, en azından şu an için “bir ülke olmayan bir adam” idi. Ruslar, Almanya’ya yelken uçaklarını incelemek için göndermişlerdi, ama görevini aşırı derecede ağırladı ve eve gitmekten korkuyordu. Oberth, koni şeklinde bir yanma odası olduğu için Kegeldiise adını verdiği sıvı oksijen ve benzinle çalışan bir roket planladı. Ancak birkaç ay beklenmedik komplikasyonlar ve hızla yaklaşan son teslim tarihi, bu roketin kısa vadede pratik olmayacağına ikna oldu.
• Bir aydan az bir süre sonra, daha basit bir tasarım olacağını düşündüğü şeye geçiş yaptı. Tasarruf planı, sıvı çubuklarla dolu bir tüpte karbon çubukları yerleştirmek oldu. Çubuklar tepeden aşağı doğru yanacak ve onları düzgün bir şekilde boyutlandırarak, oksijen tükendiğinde karbonun sonunu tüketecekti. İyi bir fikir gibi geldi, ama daha fazla komplikasyon ortaya çıktı ve iki hafta sonra karbon roketi hiçbir yere gitmiyordu. Film galası ortaya çıktığında, Oberth’in kaygıları arttı. Açılış performansından bir hafta önce ellerini kaldırdı ve bıraktı. Fırlatılacak roketin olmaması, stüdyo mazeretler yaptı. Obeith galasını izlemek için döndü. Sonra iyice utandı ve başarısızlık hissi ile boğuldu, birkaç hafta daha dükkanda tamir etti, sonra daha iyisi için projeyi terk etti.
  Fran hn Mond, 15 Ekim 1929’da açıldı. Oherth, vaat edilen roketi vermeyi başaramasa da, film seti tüm hesaplar için harikaydı. Film, İngilizce konuşan ülkelerde, Aydaki Kız ve Ay’a Bv Roket adı altında piyasaya sürüldü. Kaldırmanın dramını artırmak için Fritz Lang, oyuncuların lansmandan önce geri saymaları gerektiğine karar verdi. 10, 9. 8. 7, 6, 5, 4, 3 … vb.) Ve sıfır noktasına ulaştıklarında roketin ateşlenmesi gerekir. Dünyayı bu yeni sinematik cihaza tanıtarak Lang, roketçilik tarihinde kendi yerini garanti etti. Kesinlikle sanatsal bir “film yapımcısı” olarak, gelecekteki roket bilimcileri tarafından benimsenecek ve kullanılabilecek kapsamlı bir pratik fırlatma prosedürünü istemeyerek önerdi. Fritz Lang geri sayımı icat etmişti.
• 1930’da VfR gerçek mühendisleri işe almaya başladı. Rudolph Nebel o zaman katıldı ve Alman Tarım Bakanı’nın oğlu, 18 yaşındaki bir mühendis olan Wernher von Braun‘du. Oberth’in yardımı ile tamamlanmamış Kegeldiisc’i mükemmelleştirip bitirdiler ve hükümetin potansiyelini kabul etmelerini isteyerek Reich Kimya ve Teknoloji Enstitüsü’ne başarıyla gösterdi. Kısa bir süre sonra Oberth Mediash’a döndü ve bir öğretmen olarak görevine yeniden başladı. 1930’dan 1937’ye kadar Oberth, Transilvanya’da kalmaya devam etti, burada diğer mucitlere öğretmeye, yazmaya, ders vermeye ve yardım etmeye devam etti. Birkaç roket motoru daha yaptı, ancak sıvı oksijen (hatta sıvı hava) için yakındaki bir kaynağın bulunmaması, onun herhangi bir ciddi test yapmasını engelledi.
• 1930’un eylül ayında, Transilvanya’da Oberth ile birlikte, VfR, Berlin’in kuzey ucundaki terk edilmiş bir askeri depolama binalarına taşındı ve aylık 4 ABD dolarının eşdeğerini kiraladılar. Bu site, 2 mil uzunluğundaki gelişmemiş toprakları içeriyordu. Nebel, yüksek umutlar ve büyük hayal gücü ile, Raketenfhtgplatz veya Rocket Aerodrome’u çağırdı. Bu yeni lokasyonda hızlı bir ilerleme kaydettiler ve 1931 Ağustos’unda bir İtici olarak adlandırdıkları sıvı yakıt roketini 3.500 feet yüksekliğe kadar uçurdular.
• Ancak, iyi niyetleri olan insanlara sık sık rastlanılırsa, beklenmedik siyasi olaylar dizisi, durdukları zemini aşındırıyordu. Birkaç yıl önce Adolf Hitler adlı tehlikeli ve karizmatik bir siyasetçi, Alman hayal güçlerini, diğerlerinin Almanya’nın tüm sıkıntıları için suçlandığını iddia ederek ve Almanya’yı eski ihtişamına geri getirebileceğini iddia ederek ele geçiriyordu. Popülerliğindeki ani ve üstel artış siyasi iklimi değiştirdiğinde, üyelerin yarısından fazlası işi bıraktı. Sonra, VfR’nin finansmanı, büyük bir yardımcının yardımını geri çektiğinde ve diğer bir tanesi dağlarda tatil yaparken bir kazada öldüğünde ortadan kayboldu.
• 1. Dünya Savaşı’nı resmen sona erdiren Versailles Antlaşması, Almanya’nın savaş silahlarının çoğunu yapmalarını veya bulundurmalarını yasakladı. Ancak antlaşmanın çerçevecileri cahilce ve aptalcaydı, roketleri de ihmal ettiler. 1932’ye gelindiğinde Alman Ordusu bu boşluğu tanıdı ve onu sömürmeye karar verdi. O dönemde roket araştırmalarının çoğunun amatörler tarafından yapıldığını fark eden Ordu Silahları Bölümü, Almanya’nın en yetenekli amatörlerini yeni bir Armon roket programına almak için Albay Walter Becker’ı görevlendirdi. 1933’te VfR’ye yapılan ziyareti takiben. Becker, Kummersdorf kanıt sahasında Ordu denetimi altında çalışmak isteyen herhangi bir üyenin deneylerini finanse etmeyi teklif etti. Von Braun’un çalışmalarından çok etkilendiğini, von Braun’un Ph D’yi kazanmasını önerdi ve ona, tezinde Kummersdorf tesislerinin kullanımını önerdi. Kummersdorf programı için tüm potansiyel adaylardan sadece von Braun kabul etti. Kısa bir süre sonra Hitler Almanya’nın kontrolünü ele geçirdi ve kendisini Fiihrci olarak ilan etti; veya Lider. 1934’te Hitler’in “Gestapo” (“Geheimstaats Polizei” ya da “Gizli Devlet Polisi” için kısa) VfR’yi kapattı ve aktif üyelerin çoğunu savunma endüstrisindeki işlere tahsis etti. Savaş Bakanlığı ile yapılan bir telefon görüşmesinde, görevli memurlardan biri “Artık tüm roketleri insanlara burada buzda güveniyorum ve ne yaptıklarını izleyebildim” diyerek duyuluyordu.

• Kummersdorf’da, Wernher von Braun ve Becker’ın eski asistanı. Kaptan Walter Dornberger, mükemmel bir mühendis ekibine başkan oldu. 1934 yılının Aralık ayında, “A-2” denilen bir 4-1/2 feet roketini 7.400 feet yüksekliğe uçurdular. Çok etkileyici. Albay Becker, daha fazla araştırma için altı milyon reichsmark’a başvurdu. Para artık sorun değildi ve A-3 üzerinde çalışmaya başladılar. Ama A-3, 25 metre boyunda olacak ve anakarada büyük bir roket fırlatamazdı. Gerçek bir serendipitous meydana geldiğinde ondan daha uzak bir yer arayışına girdiler. Annesiyle Noel’de konuşurken, Werner Von Braun çalışmak için yeni bir yere ihtiyaç duyduğunu söyledi. Bayan von Braun, babasının ördekler avlamak için kullandığı Vsedom adlı bir Baltık adasını önerdi. Dornberger mükemmel buldu. Ordu araziyi satın aldı ve 1937’de tüm Kummersdorf takımı, Peenemiinde adlı bir balıkçı köyü yakınlarında adanın kuzey tarafında yeni bir tesise taşındı.
• Peenemiinde’ye taşındıktan sonra ordu, Rakctenflugplatz’da çalışan birçok erkek dahil olmak üzere ek mühendisler işe aldı. 1937 yılının Aralık ayında, yakındaki Greifswalder Oie adasından üç A-3 fırlattılar. Onlar sadece rehberlik(otomatik pilot) karmaşıklıklarını ele almaya başlamışlardı ve von Braun daha sonra, sorunun ilgili prensiplerin anlaşılmamasından kaynaklandığını söyledi. A-3’lerin rehberlik sistemleri başarısız olmasına rağmen motorları çok başarılıydı. Roketlerden biri, 8 mil (40.000 feet) yüksekliğe ulaştı ve bir diğeri de denize dalmadan önce 11 milden aşağı uçtu. Bütün bu çalışmalar, Von Braun’un gerçek bir roket dediği şeyi üretmesiydi. 12 tonluk bir 46-feet canavar A-4 olarak adlandırılıyordu. Fakat ilk olarak, kullanışlı bir rehberlik sistemini mükemmelleştirmek için daha küçük bir rokete ihtiyaç duyuyorlardı. Çoktan alınmış, rehberlik testi roketini “A-5” olarak adlandırdılar. İlk A-5’i 1938 sonbaharında uçurdular. 13939 sonbaharında Hitler’in Almanya’sı Polonya’ya saldırdı, II. Dünya Savaşı başladı ve A -5 tam bir başarıydı.

• 1938’de Hermann Oberth, Viyana’daki Alman Mühendislik Koleji’nde roketler üzerinde çalışmaya teklif verdi. Ücret mükemmeldi, ancak sınırlı imkanlar ve tedaviye alınma şekli kısa bir süre sonra ona işin tek amacının onu başka bir ülkede çalışmaktan korumak olduğuna ikna etti. Bırakmaya çalışırken, bırakılmasına izin verilmesi için çok fazla Üçüncü Reich teknolojisinin göründüğü söylendi. Alman vatandaşlığı veya toplama kampı ile mühendislik işi arasında seçim yapılması söylendi. İsteksizce Alman vatandaşlığına başvurdu, ancak bürokrasi çok yavaş çalıştı. Peenemiinde olana kadar, A-4 neredeyse bitmişti ve yapması gereken fazla bir şey yoktu. İşgal altında kalmak için katı yakıt uçaksavar roketi için bir teklif hazırladı. Ancak Peenemiinde katı yakıt çalışmalarına sahip değildi, bu nedenle bu fikir ticari patlayıcıların ünlü üreticisi WASAG’a devredildi. Oberth daha sonra savaşın sonuna kadar katı yakıt roketlerinde çalıştığı WASAG’a transfer edildi.

• Von Braun’un mühendisleri 13 Haziran’da ilk A-4’ü test etti. 1942. Muhteşem bir ateş çemberinde patladı. İkinci A-4’ü 16 Ağustos’ta başlattılar ve 45 saniye uçtu. Daha sonra metal gövdesi kırıldı ve kendi kendini imha etti. 3 Ekim’de üçüncü A-4 mükemmel bir şekilde uçtu. 60 mil yüksekliğe ve saatte 3.300 mil hıza ulaştı. 5 dakikadan kısa sürede 120 mil aşağı indi. Kaptan Dornberger’in söylediği bir kutlamada, “… Bizim roketimizle yer işgal ettik ve ilk kez, bu yerdeki iki nokta arasında bir köprü görevi gördük. Roket iticiliğini kanıtladık. Kara, deniz ve hava uzay yolculuğu artık gelecekteki kıtalararası trafiğin bir aracı olarak sonsuz bir alan eklenebilir. Bu üçüncü gün, Ekim 1942, uzay yolculuğunun yeni bir çağının ilkidir. ” Bundan kısa bir süre sonra, trajik bir şekilde Hitler, A-4 İntikam Silahı İki’yi yeniden adlandırdı. veya “V2”. Büyük bir patlayıcı savaş başlığıyla donatılmasını emretti; Daha sonra, İngiltere’ye karşı korkunç ve nefret dolu bir terör saltanatında dünyanın ilk balistik füzesi olarak kullanıldı.

• 3 yıl süren acımasız savaştan sonra 1945’te, “Müttefikler” (İngiltere’yi dahil etti) Almanya’yı yendi ve kısa bir süre sonra II. Dünya Savaşı sona erdi. 1945 yılının Mayıs ayında, Wernher von Braun, kardeşi Magnus ve diğer Peenemiinde mühendisler Amerikalılara teslim oldu. 1945 Sonbaharında, Paperclip Operasyonu adlı bir program aracılığıyla ABD’ye getirildiler ve 1946 şubatında El Paso’da çalışıyorlardı. Texas, yeni Amerikan uzay programının temellerini attılar.

• Savaştan hemen sonra Hermann Oberth, ailesine Alman Feucht kasabasında katıldı. Man in Space adlı bir kitap yazarken bir bahçe dükkanında çalıştı. 1950’de WASAG’da çalışmalarını bitirdi. 1951’den 1953’e kadar İtalya ve İsviçre’den seyahat ederken, danışmanlık yaparken ve ders verirken seyahat etti. 1955 yılında, Alabama, Huntsville’deki ABD Ordusu füze programından sorumlu olan Wernher von Braun, Oberth’i buraya katılmak üzere davet etti. Oberth, 1958’de ABD Explorer uydusunun başlangıcına kadar Huntsvillc’de çalıştı. Daha sonra bir emekli maaşı şartlarını yerine getirmek için Feucht’a döndü.
• 1961’de Oberth ABD’ye döndü ve Atlas roket programında bir teknik danışman olarak Convair için çalıştı. 1962’de 68 yaşında emekli oldu. 1984’te gerçek bir demokratik toplumun nasıl yönetilmesi gerektiğine dair düşüncelerini dile getirdiği Hükümeti Olanlar İçin Asalet başlıklı bir kitap yazdı ve yayınladı. Onun öğrencisi, arkadaşı ve meslektaşı Dr.Wernher von Braun. Bir zamanlar Oberth: 7’nin kendilerine, sadece hayatımın yönlendirici ışığı olduğu için değil, aynı zamanda roket teknolojisinin ve uzay yolculuğunun teorik ve pratik yönleri ile ilk bağlantım için de ona bir şükran borcu borçluyum. “1960’dan 1969’a kadar Von Braun, Amerika’nın dev “Satürn” roketlerinin geliştirilmesinde önemli bir rol oynamıştı: Her iki adam da, Apollo Moon Projesi’nin tamamlanmasını ve Ay’da ilk erkeklerin inişini görmek için yaşadılar. German Oberth, Uzay’ın erken uçuşlarını görmek için yaşadı. Werner von Braun 1977’de öldü ve Herman Oberth, 1989’da 95 yaşında öldü.

---

B- Amatör Roketçiliğin Önemi

•  Bilim ve mühendislik alanlarındaki profesyoneller genellikle resmi eğitimden faydalanmaksızın kariyerlerine başlarlar. İlk önce kendi başlarına, bir hayat kazanma düşüncesiyle değil, seçilen konudaki doğal ilgiden yola çıkarlar. Hermann Oberth, roket itişme matematiği üzerinde çalışırken kendini tamamen öğretti ve Werner von Braun’un ilk roketini yaparken resmi bir eğitimi yoktu. Latin sözcüğünden, şair ya da “sevgiliden” (bunu sevgisi için yaptılar), bu şekilde çalışan insanlar “amatör” olarak adlandırılır. Elbette Oberth ve von Braun aşırı örnekler. Von Braun sonunda resmi bir üniversite derecesi aldı ve her iki adam da kendi alanlarında lider oldular. Kolektif olarak, yaptıkları çalışmalar, diğerlerinin çalışmaları ile birlikte, şimdiye kadar yapılmış en büyük roketin gelişmesiyle sonuçlandı. 363 metre boyunda duran bu inanılmaz makine, Saturn 5 denilen 7 milyon pound itiş gücü (Hoover Barajı’nın 75 katı güç çıkışı) ve 1969’dan 1972’ye kadar Dünya’nın çekiciliğinden kaçtı ve Amerika’nın Apollo astronotlarını Ay’a götürdü. Oberth ve Von Braun’un kariyerlerine amatör olarak başladıkları gerçeği, bilimin her alanında amatörlerin aktivitelerini asgari bir müdahale ile sürdürmelerine izin vermenin ne kadar önemli olduğunu göstermektedir.

• Yukarıda ki paragrafta yada Roketlerin Tarihi bölümünün sonunda görüleceği üzere Von Braun bir Nazi partisi üyesidir. Bunun cezası idamdır. Ancak roket bilimi öylesine ciddi bir basamaktır ki bu kişiler bırakın idam edilmeyi ABD ye kaçırılarak vatandaşlık verildi ve uzay projelerinin en başına getirildiler. Bu tarihi örnek bile tek başına roket biliminin önemini göstermektedir.

• Ülkemizde ne yazık ki ciddi anlamda özgün bir amatör roketçilik veya grubu bulunmamaktadır (Yıllar önce Badırma Havacılık Kulübü varmış ama sonra teröristler bu kulübe sızar roketçiliği öğrenir gibi aptalca bir fikirlerle kapatılmış birde hikaye yazıp yangın masalı uydurmuşlar). Genel olarak Richard Nakka dan çalınma motor ölçüleri ile olay şov ve popülarite arttırmaktan öteye gidememektedir (adına bilim yapıyoruz denen bir çok konuda olduğu gibi).

• Yurt dışında(güney afrikadan – irlandaya kadar ) özellikle ABD de amatör roketçilik oldukça yaygın. Bizim pek anlayamadığımız noktayı aydınlatmak için yurt dışından örnek veriyorum. Birçok uzay projesi yada askeri sivil roket sistemleri ile ilgili çalışanların neredeyse tamamı amatör roketçilikten yetişen kişilerdir. Çünkü roket bilimi içerisinde inanılmaz yoğunlukta ve farklı disiplinlerde bilgi içerir. Amatör roket ile ilgilenmek size kimyadan, mekaniğe,tasarıma,aerodinamiğe ve daha birçok alanda eşsiz bilgiler sağlar , el becerilerinizi geliştirir, sizi yetiştirir faydalı birey olmanızı sağlar  . Bu eğitim almış – yetişmiş kişilerde uzay projeleri için bulunmaz nimettir.

•  Amatör roketçilik – deneysel roketçilik yada roket bilimi havacılığın ana damarlarından biridir. Bir ülkenin gelişmesini sağlayan bir basamak taşıdır. Zaten genel olarak amatör roketçiliğin yaygın olduğu ülkelerin gelişmişlik seviyeleri yukarılardadır.

• Özetle günümüzde medyada ortaya çıkan savunma füzeleri ile ilgili haberler roketlere olan ilgiyi arttırdı(S400 gibi). Ancak herkes şunu çok iyi bilmelidir ki  o roketlerin tasarımcıları masa başında çoktan seçmeli testlerde en çok net çıkaranlar değil çocukluğunda kavanoz dipli gözlükleri ile bir karış büyüklüğünde roketler ile uğraşan amatör roketçilerdi. Aldıkları akademik eğitim sadece amatörlük dönemlerinde attıkları temeli taçlandırmaktadır.

* Roketlerin Tarihi bölümünü iyi okuduysanız Yuri Gagarini uzaya çıkaran projenin başındaki kişide bir amatör roketçidir

---

C- Amatör Roketçilik Tehlikelimidir ?

• Amatör roketçiliğin geleceği hakkında endişeli olan insanlar anlaşılır bir şekilde bu konuda düşünmeye istekli olsalar da, bir gün bir yerde bir roket tarafından ya da bir roket yaparken birinin yaralanacağı ya da öleceği bir kaza olacaktır. 90 milyon insanın bulunduğu bir toplumda, (futbolunda  içinde bulunduğu tüm aktivitelerde) yaralanma ya da ölüm olacaktır. Bu tür bir kaza olduğunda, sorumluluk altında olan insanlar ne olduğunu bulmak için ellerinden gelenin en iyisin yapmalı ve tekrar olmasını önlemeliler.
• Çabaları sınırlı olsa da kazara neden olan belli başlı problem bu bilimi ve amatör roketçileri kısıtlamamalıdır. Pek çok yıl önce, ABD de  güney kaliforniyada 2 yaşındaki bir çocuk babası tarafında uçurulan bir model uçakla başından vuruldu. Bu model uçakların yasaklanmasına neden olan bir yaygaraya sebebiyet vermedi.
• İnsanlar paten yaparken, motorsikletle ya da jet skilerler ile yaralanıyor ya da ölüyorlar fakat bu aktiviteler aynen devam ediyor. Bir keresinde bir yarışta bir araba hızla giderken yan yattı bir grup seyircinin yaralanmasına ve ölmesine neden oldu fakat araba yarışını yasaklanmadı. Benzer şekilde, özel uçaklar bazen içlerindeki ve düştükleri yerdeki herkesi öldürerek yere çakılıyor fakat özel havacılığı yasaklamıyoruz.
• Her durumda bu aktvitelerin toplumumuzda önemli bir rol oynadığının farkındayız. Onlara değer veriyoruz çünkü onlar eğitici ve bu yüzden de beyin ve ruh için oldukça iyi. Onları elimizden geldiğince güvenli yapmaya çalışıyor ve devam etmelerini sağlıyoruz. Çoğu ürkek vatandaşımızın korkularını tatmin etmeye çalışarak bu aktiviteleri engelleyebilirdik. Ama engellemiyoruz çünkü bunu yapmak o kadar sınırlı bir dünya yaratır ki içinde yaşamaya bile değmez.
• Günümüzde  ortalama bir  vatandaş iyi eğitimli değil, kısa dikkat süresine sahip ve etrafındaki dünya hakkında çok az ya da hiç bilgi sahibi değil. İyi beslenmek, modaya uygun giyinmek ve sürekli olarak eğlenmekten başka bir şey düşünmüyor ve bu da onun bilim ya da mühendislikle ilgili herhangi bir alanda ilgili olmasını zorlaştırıyor. Bu Türkiyenin geleceği için hiç iyi değil ve bunu anlayan herkes Türklerin amatör roketçilik gibi bir  bilime sahip olmaları gerektiğinin farkına varacaktır.

• Ciddi bir kaza olduğunda ya da olursa, amatör roketçiliğe karşı olan güçler muhtemelen bu uğraşın yasaklanmasını talep edecektir. Otoriteler cevap verecektir ve amatör roketçiliğin geleceği bu problemi ele alan kişinin inisiyatifine kalacaktır. Umut ediyorum ki bu insanlar belirli bir olayı kendilerine temel almazlar özellikle bu belirli olay temel güvenlik prosedürlerinin başarısızlığından kaynaklandıysa. Umut ediyorum ki amatör roketçiliğin değerini anlarlar ve uzun ve muazzam güvenlik kaydını göz önünde bulundururlar. Ve yine umut ediyorum ki bencil ilgilerin yaygarasını görmezden gelirler ve uğraşı- bilimi yasa dışı etme ya da onu kısıtlamaktan kaçınırlar.
• Güvenlik önlemlerine uyulduğu müddetçe kazalar veya ciddi kazalar en alt seviyede kalacaktır. Kazaların genel sebebi tam bilgi sahibi ve güvenlik almadan bazı kimyasalların karıştırılmasından kaynaklanmaktadır. Türkiye de de böyle bir kaza olmuştu ve genç bir arkadaşımız ellerinden yaralanmıştı. Olayın detayını incelediğimizde , karıştığında  çok hassas ve kritik olan kimyasalları karıştırdığını ve bunları taşımaya çalıştığını gördük.
• Dolayısı ile söylenen güvenlik önlemleri alındığında, bilgisizce ve sorumsuzca (internetten – kulaktan dolma)  karışımlar hazırlanmadığı sürece kaza olma olasılığı oldukça düşecektir.
• Güvenlik önlemleri yeri geldikçe detaylı şekilde açıklanacaktır.
• “Güvenli değil ise Roket Bilimi değildir!“

---

D- Amatör Roketçilik ve Terörizm

• En büyük soruya geldik. İnsanlarımızın gece uykularını kaçıran sorun. Umarım bunları komşularımız okurda artık rahat rahat uyurlar. Ne zaman bir duman görseler sanki mahalleye atom bombası atılmış gibi hareketlerde bulunurlardı
• Bu olmayan sorunu yaratma maalesef bizde çok yaygın. Aşağıda okundukça bunun ne kadar komik olduğu anlaşılacaktır.
• Bu sıkıntının bir yönü de malzeme bulmaktır. Malzeme almaya gittiğinizde satıcı sizin yüzünüze bakar ve yüzünüzden ne olduğunuzu ne amaçla malzeme almaya çalıştığınızı anlamaya çalışır. O anda iyi bir intiba vermediyseniz malzemeyi unutun. Halkımızın terörle mücadele şekli medyumluk yaparak beyin okumak. Hele ki sakallar uzun olarak gittiyseniz kapıdan kovarlar mutlaka sakal tıraşı olmalısınız . Dikkat edin  teröristler duymasın, bu taktik onların aklına asla gelmez !!!
• Beyin okumayı geçtiniz ancak alacağınız malzeme medyada mimlenmiş potasyum nitrat yada amonyum nitrat ise size iyi günler anca rüyanızda görürsünüz. Ancak adı duyulmayan ve tek amacı patlayıcı yapmak olan potasyum kloratı sorunca adı medyada çıkmadığı için satıcı bize ” abi istersen 10 kğ paketleri de var depodan getirteyim” gibi komik tekliflerde bulunabiliyor.
• Aşağıda bulunan veri ve istatistikleri iyice inceler ve biraz düşünürseniz amatör roketçiliğin terörizmin t si ile bile yollarının kesişmediğini ve istense,  zorlansa dahi kesişmeyeceğini görürsünüz. Zaten ev yapımı roket terör eylemleri için elverişli olsaydı bunu öğrenmek için sizin benim çalışmalarımı beklemezlerdi nasıl bomba yapımı için yurt dışında özel kamplarda eğitim alıyorlarsa ev yapımı roket içinde bin defa eğitim alırlardı.

Bir Terörist Ev Yapımı Roket Kullanabilir mi?

• Bu soruya cevabım bu sadece filmlerde olur. Gerçek yaşamda ev yapımı roketler işe yarmaz silahlar kadar değersizdir.
• Her şeyden önemlisi hiçbir zaman tam anlamıyla yapılamazlar. Yatay olarak ateşlendiklerinde, performanslarındaki ufak farklılıklar çoğunun hedeflerini ıskalamasına ya da beklenilenden daha kısa sürede düşmesine neden olur.
• Ayrıca şu gerçeği de unutmayın roketlerin yapım ve test etme süreci kesinlikle çok yüksek türden bir aktivite gerektirir ki bu teröristlerin kaçındığı bir durumdur.
• Beklenmeyen bir orandan zaman alır ve bu süreç gürültü ve duman olan deneylerin içinde bulunduğu bir süreçtir ve kullanılan maddelerin satın alınmasına otoriteler tarafından takip edilmesi son derece kolay bir süreçtir.
• Teröristlerin başarılı bir şekilde roketleri kullandığı bir kaç durumda, bu roketler ordular tarafından kullanılan tiptedir. Yani başka bir devlet tarafından sağlanmış yada başka yollardan satın alınmıştır.
• Bir teröriste göre patlayıcı dolu bir kamyoneti bir binanın önüne bırakıp sessizce çekip gitmek çok daha basittir. Buna ek olarak bu çalışmalardaki roket motorları, kademeli bir şekilde artan itme zamanı eğrisine sahiptir. Düşük hızla başlayan itme kuvveti dikey bir uçuşta güzel ve son derece gerçekçi bir kalkış sağlar. Fakat eğer onları düşük bir açıdan uçurmayı düşünüyorsanız (Örneğin bazukadan) tahmin edilemez bir şekilde alçalır ya da yere düşer. Ben bu motorları dikeysel uçuşlarda kamera ya da bilimsel araç gereç taşımak üzere tasarladım. Bu tür silahlarda kullanılan türün tam zıttıdır.

 

Roketlerde Fitil ve Ateşleyici Olarak Kara Barut Kullanılıyor, Bu Patlayıcı Olarak Kullanılamaz mı?

• Bu olasılıktan korkan insanlar sınırlı sayıda kimya bilgisine sahiptir. Anlamadıkları şey ise şiddetli bir patlama için kara barut gibi iyi bilinen bir karışıma ihtiyaç duymadığınızdır.
• Kara barut yasaklansa bile, süpermarketler ve Türkiye’de ki büyük mağazalar son derece güçlü patlayıcı yapılabilecek ürünleri içermektedir. Benzer şekilde, Dustin Hoffmanın başrolünü oynadığı Outbreak adındaki 1995 yapımı tıbbi filmi gören herkes filmin sonunda fuel-hava bombası olarak adlandırılan bir bomba tarafından meydana gelen dehşetli patlamayı hatırlayacaktır. Fuel-hava silahları gerçekten de vardır ve saf hava ve gazolin ile güçlendirilir. Moral bozucu olan ise şudur: bombaları kullanan zayıf kişilikler bunların hepsini bilir ve cezai açıdan onları durdurmak için yapabileceğiniz çok az şey vardır.
• Bu yüzden, amatör roketçilik, ev yapımı yakıt yapımını yasaklama gibi kötüye kullanılan girişimler son derece etkisizdir ve ayrıca yanlıştır da. Bu şeyleri kötüye kullanan her insan için bu şeyleri yararlı hale getirecek binlercesi vardır.
• Kara barut içerdiği potasyum nitrat sebebi ile patlayıcı değil hızlı yanıcı bir maddedir. Bu kara barut günümüz tüfeklerindeki barut ile karıştırılmamalıdır. Klasik kara barut uzun yıllardır ticari olarak üretilmiyor çünkü verimsizdir ve aşırı duman çıkarır bunu ancak amatörler roket ateşleme veya basit kara fitil yapmak için kullanırlar.

 

Yanma Hızlarına Göre Patlayıcı Madde Sınıflandırması
No	Patlayıcı Sınıfı	Yanmaz Hızı (VOD) m/sn
1	Düşük Güçlü Patlayıcılar	3000-4000
2	Yüksek Güçlü Patlayıcılar	4000-8000
3	Çok Yüksek Güçlü Patlayıcılar	8000 ve üzeri

• Yukarıdaki tabloda bir patlayıcının yanma hızına göre sınıflandırılması görülmektedir.
• Buna göre 3000 m/sn den daha az yanma hızına sahip maddeler patlayıcı madde sınıfına alınamaz
• Şimdi klasik kara barutun ve diğer gerçek anlamda patlayıcı maddelerin yanmaz hızlarını görerek arada ki farkı net olarak anlayalım

Patlayıcı Maddelerin Yanma Hızı
No	Patlayıcı Madde Adı	Geleneksel Ad	Yanma Hızı (VOD)m/sn	Yoğunluk g/cm³
1	Klasik Kara Barut	Kara Barut	1223-2482	0,2-1
2	Amonyum Nitrat	AN	5270	1,3
3	Aseton Peroksit	AP	5300	1,18
4	Trinitrotoluen	TNT	6900	1,6
5	Nitro Selüloz	NC	7300	1,2
6	Nitrogliserin	NG	7700	1,59
7	Pentaeritroltetranitrat	PENT	8400	1,7
8		RDX	8750	1,76
9	Octanitrocubane	OCN	10100	2

• Yukarıdaki tabloda genelde adı sıkça duyulan patlayıcı maddeleri örnek olarak verdim.
• Tabloda görüleceği üzere klasik kara barut en fazla ( o da bilyalı değirmende öğütüp preslenerek yoğunluğu arttırıldığında) 2482 m/sn hızla yanabiliyor
• Yani sınır olan 3000 m/sn ye bandına bile yaklaşamıyor
• Kısacası bizim yapacağımız klasik kara barutun yanma hızı 1223 m/sn bile değildir
• Bu sebeple bırakın bu çalışmalarda bizim yaptığımızı en gelişmiş ekipmanlarla yapılan kara barut bile en fazla 2482 m/sn ile yanabilir bunun üzerine çıkamaz.
• Yani kısacası klasik kara barut asla patlayıcı madde değildir.

• Yukarıda ki haberden de görüleceği üzere 2017 yılında yapılan testler sonucunda Potasyum Nitratın patlayıcı yapımına elverişli olmadığı bakanlık tarafından tespit edilmiş ve satışı serbest bırakılmıştır. Haberin aslına gitmek için tıklayınız
• Amatör roketçilerin özgürce ve müdahale etmeden uygulamalarına izin verildiklerinde yaratıcılıkları Türkiye’nin tamamına bir fayda sağlayacak değerdedir. Bu insanlar aramızdakilerin en iyisini temsil ederler. Amaçlarını gerçekleştirmek için bilgiye ve malzemeye erişimlerini engellemek ülkemize iyilikten çok zarar getirir. Vatandaşlarımızın teknoloji içerisinde yer almalarını sınırlamaktan ziyade, bunları kötüye kullananlar için daha katı cezalar koymalıyız.

 

Günümüze Kadar Ev Yapımı Roketler Terörist Saldırılarda Kullanıldı mı ?

• Aşağıda istatistiksel bilgiler mevcuttur. Bu bilgiler “Global Terrorism Database” kuruluşunun web sayfasından alınmıştır.

No	Tarih	Ülke	Ölü Sayısı	Yaralı Sayısı
1	05.10.2016	İsrail	x	x
2	18.03.2016	Cezayir	x	x
3	16.11.2014	İngiltere	x	x
4	03.03.2010	Cezayir	x	x
5	11.05.2008	İsrail	x	x
6	11.06.2007	İsrail	x	x
7	17.09.2005	İsrail	x	3
8	25.08.2005	İsrail	x	x
9	01.07.2000	Kolombiya	1	30
10	16.05.1999	Yunanistan	x	x
11	05.04.1991	Peru	x	x
12	12.11.1990	Japonya	x	x
13	09.06.1987	İtalya	x	x

• Tüm dünyada  1970 yılından 2017 yılına kadar 180.000 terör saldırısı gerçekleştirilmiş ve bunlardan sadece 13 tanesi ev yapımı  roket kullanılarak yapıldığı kayıt edilmiştir.
• Ev yapımı olarak geçen bir çok rokette başka devletler tarafından parçaları temin edilen aslında profesyonel ordu mallarıdır.
• Suriye ve Irak listeye dahil edilmedi çünkü olay tarihlerinde otorite olmadığı için buna ev yapımı roket denemez. Bizim incelememiz otoritesi bulunan Türkiye, Rusya, İngiltere vb. gibi iç kargaşa olmayan ülkelerde ev yapımı roketten bahsedilebilir.
• Kolombiya da yaşanan 30 yaralı ise karakolda çıkan yangın sonucu dumandan zehirlenme vakalarıdır.
• Yukarıda ki listedeki birçok ülkede amatör roketçilik kulüpleri bulunmaktadır.
• TÜİK verilerine göre Türkiye’de yılda 100.000 e yakın kişi sigaradan ölmektedir. Sigara ve tütün satışı halen serbest !!!
• Tüm bu bilgi ve belgeler ışığında rahatça söyleyebiliriz ki “Amatör Roketçilik” yani “Roket Bilimi” terörizm ile asla bağdaştırılamaz. Teröristlerin yada kötü niyetli kişilerin işine doğası gereği yaramaz ve bu kişiler tarafından isteseler bile kullanılamaz. Bu bir bilimdir ve içerisinde bir çok bilgiyi-dalı barındırır. Bu iş ile ilgili kişileri çok yönlü olarak gelişmesini ve bilgilenmesini sağlar.
• Terörizmi bırakın, amatör roketçilik ile ilgilenen insanlar  terör ve suç gruplarının eline düşmekten kurtulup faydalı birer birey haline gelirler. Bu sebeple amatör roketçiliğin önünü kesmek asla Türkiye’nin yararına olmayacaktır.
• Çünkü amatör roketçilik ciddi bir zaman aldığından başı boşluktan kaynaklanan olayların bile önüne geçebilecektir.

---

E- Roketler Üzerine Temel Bilgi

• Artık yavaş yavaş roketlere doğru geliyoruz.
• Bu bölümde amatör roketçilik ve roket sistemi hakkında temel bilgi sahibi olacaksınız. Bu şekilde roket nedir motor nedir yakıt nedir hepsinin amacını ve yerini öğrenmiş olacaksınız
• Bu sayede bazı zaman forumda olduğu gibi yakıt verin bana roket hazır gibi mantıksız isteklerde son bulacaktır.
• Ayrıca bu bölümde roket terminolojisini de öğreneceksiniz. Bu şekilde bilgi ve fikir alışverişlerinde kolaylık sağlanacaktır çünkü tek dilden konuşacağız.
• Daha en baştan söyleyeyim yok ben metalden yapacağım, PVC den olmaz mı gibi soruları asla sormayın, olmaz ve yapılamaz. O zaman bu yaptığınız FÜZE olur yani silah sınıfına girer. Zaten o metali yada PVC yi yerinden kaldıracak motoru daha şimdiden yapmaya kalkışırsanız emin olun ki Füzenizden önce siz uçmaya başlarsınız.
• Sıfırdan, en alttan , en aşağı seviyeden yukarı çıkmayı alışkanlık edinin. Bir anda en tepeye çıkamazsınız eğer en tepeye çıkacağım diye zıplarsanız baş aşağı çakılırsınız.
• Kısa yoldan en yukarı çıkma egonuz varsa  lütfen başka yerde tatmin edin amatör roketçiliğin adını kirletmeyin.
• Birde belirteyim sorularınıza cinsiyete – mevkie – şan şöhrete göre cevap verilmiyor. Bir filozofun dediği gibi matematik matematiktir kral çocukları için ayrı bir matematik yoktur.
• Şimdi Genel olarak parçaları gördükten sonra tek tek incelenecek gerekli yerlerde detaylar ve varsa hesaplamalar anlatılacaktır.

Genel Olarak Kullanılan Amatör Roket Parçaları

• Yukarı temel olarak bir roketin parçaları gösterilmektedir.
• Amatör roketçilikte ve bilimsel roketçilikte “Roket Motoru” denen bir parça vardır . Bu ayrıca detaylı olarak anlatılacak. Burada anlatmak istediğim konu ise genel olarak insanlar yakıtın roket gövdesinin içinde olduğunu sanırlar bu doğru değildir.
• Roket yakıtı roket motoru adındaki parçanın içerisindedir. Roket motoru ve model roket iki ayrı temel parça gibi düşünülebilir.
• Roket motoru tek kullanımlıktır ancak roket modeliniz düzgün şekilde yere inerse yanmış olan motor çıkartılıp yenisi takılarak yine kullanılabilir.
• Şimdi Parçaları sırası ile inceleyelim

 

Burun Konisi

• Burun konisi roketin düz gitmesini temin eder.
• Burun konisinin
  • Konik
  • Ogive
  • Come Ogive
  • Küresel
  • Multi Konik
  • Parabol olmak üzere temel 6 tipi bulunur.
• Burun konisi gövdeden ayrılacak şekilde yapılır çünkü kurtarma tertibatı burun konisine bağlıdır
• Burun konisi kağıt, plastik veya balsa  ile yapılır ancak gövdeye geçecek yerinde mantar yada ahşap kullanılabilir.
• Bu parçaya “piton vida ” takılır ve şok kordonu ile kullanılacak kurtarma tertibatı ipleri buraya bağlanır.
• Biz çalışmamızda malzeme olarak kağıt kullanacağız ve konik tip burun yapacağız yapım kolaylığı açısından.  Diğer tipleri yapmak için ahşap malzeme kullanıp torna ile yada el mahareti ile uğraşmamız gerekebilir. Elbette temel roket bilgisine ve pratiğine kavuşunca tüm tipleri deneyimlemeyi unutmayın.

 

Gövde

•  Roket gövdesi tüm bileşenleri taşır.
• Amatör roketçilikte bir çok tasarım olmasına karşın genel olarak 3 tip roket gövdesi vardır.
  • Düz Roket Gövdesi
  • Genişleyen Roket Gövdesi
  • Daralan Roket Gövdesi
• Gövde de aynı şekilde kağıt ve balsadan yapılabilir. Zaten genel olarak amatör roketçilikte kağıt çok fazla yerde kullanılır.
• Ben bu çalışmada düz tip roket gövdesi kullanacağım malzeme olarak tabii ki kağıt olacak . Bunların tüm detayları ilerde anlatılacaktır.
• Roket gövdesi içerisinde yakıt bulunmaz yada yakıt konulmaz.

 

Kanatçıklar

• Roketlerimizde ve genel olarak kullanıldığı her yerde denge için hayati öneme sahiptir ve ciddi yükler ve sürtünmeye maruz kalır.
• Kanatçık yapımında mukavva , balsa, ince kavak levha gibi malzemeler kullanılabilir.
• Kanatlar 3 yada 4 adet olabilir bu denge merkezi hesaplamalarında önemlidir.
• Kanatlarında 8 türü bulunur
  • Dikdörtgen
  • Süpürücü
  • Daralan Süpürcü
  • Delta
  • Kırpılmış Delta
  • Trapez
  • Daralan Delta
  • Yatık
• Kanat tipi irtifaya ve hıza göre değişir. Ancak benim tavsiyem “Daralan Süpürücü” , “Kırpılmış Delta” ve “Trapez” tipleri kullanmanız diğerleri pek mantıklı görülmüyor tabi ki çok farklı şartlarda kullanılabilirler.
• Delta gibi sivri kenarlılar çok yüksek hızlarda kullanılabilirler sürtünmeyi en aza indirmek için.

• Roket hızla havalandığında tüm kanat ve gövdeye yapıştırılan kısımlar yoğun bir stres altına girer bu sebeple kanatlar çok ağır olmamak şartı ile sağlam olmalı sağlam olacak şekilde yapıştırılmalıdır aksi halde roket aniden fırlayınca kanatlar da yerlerinden kopabilir.
• Ayrıca ahşap malzeme kullanıldığında su yönüne çok dikkat edilmeldir. Yanlış su yönüne kesim yapılırsa kanatlar hızın etkisi ile kopabilir.
• Ben tip olarak genelde “Kırpılmış Delta” kanadı kullanıyorum ancak bu bir şart değil her kanat tipinin belli avantajları bulunmaktadır. Bunları da deneyler ile geliştirebiliriz.
• Kanatların aerodinamik olarak hazırlanması konusunuda model roketin yapımı kısmında anlatacağım.

 

Kurtarma Tertibatı

• Yukarıda bir roketin uçuş seyri görülmektedir.
• Kurtarma tertibatı en tepe noktada artık roket yerçekimi ile ivme kazanmak üzereyken açılır ve roketin yere yumuşak şekilde inmesini sağlar
• Kurtarma tertibatı roket motorundaki zamanlayıcı-fırlatma barutu sistemi ile açılır. İleride anlatılacak.
• Kutarma tertibatı genelde 2 tiptir
  • Paraşüt Tipi
  • Şerit Tipi
• Genelde ufak roketlerde şerit kullanılır. Roket büyüdükçe paraşüt kullanılır hatta bazı modellerde birden fazla paraşüt bulunur.
• Paraşüt ve kurtarma tertibatı hesaplamalarını ilerde göreceğiz şu an en temel bilgileri öğreniyorsunuz.
• Şerit ve paraşüt için ufak modellerde ince naylon kullanılabilir ancak çok büyük roketlerde kevlar kumaşa kadar çıkılabiliyor. Önemli olan malzemenin dayanımı, ince olması ,roket gövdesinden rahatça çıkabilecek yapıda olmasıdır.

 

Şok Kordonu ve Tertibat Bağlantıları

• Yukarıdaki konuda bahsettiğimiz kurtarma tertibatını bu araçlar ile rokete tuttururuz.
• Şok kordonu biraz daha güçlü ve kalındır ancak aşırı bir kalınlık aklınıza gelmesin bir halat değil yani.
• Şok kordonu burun konisi ile gövdeyi bağlar , tertibat bağlantıları ise paraşüt yada şeritten burun konisine bağlantıyı sağlayan iplerdir.
• Bu ipler elektriklenmeyen naylon esaslı ipliklerden seçilir. ( dantel ipliği bunun için çok uygundur)
• Şok kordonu gövde içerisine bağlantı parçası ile yapıştırılabilir ( resimdeki gibi) yada motor kundağına da bağlanabilir.
• Bağlantı şekilleri ve hesaplamaları yapım kısmında anlatılacaktır şuan ne işe yaradığını bilmeniz yeterlidir.

 

Rampa Kulpu

• Amatör roketçilikte roketler bayramlarda bakkaldan alınan roketler gibi taşın üzerine koyularak öylece ateşlenmez.
• Ateşleme sonrası roketin öncelikle güvenli olarak gitmesi için rampa kullanılır
• Rampa dediğim de aklınıza uzay fırlatmalarının yapıldığı bir platform gelmesin, genel olarak 3-4 mm çapında metal bir çubuktan bahsediyoruz.
• Roketimizin bu çubuk üzerinde tutturmak için kullandığımız parçalara rampa kulpu diyoruz.
• Tek ortaya yada bir kanat bölümüne birde uca yakın bir bölüme takılabilir
• Küçük roketlerde meşrubat pipetleri oldukça işe yarar. Hem hafif hemde ince ve kaygandır. Çünkü roket ateşlendiğinde tutukluk yapmadan rampadan kayarak ayrılması gerekir.

 

Motor Kundağı

• Motor kundağı roket motorunun roket gövdesinin tutturulması sağlayan parçadır.
• Roket motoru çalıştığı anda büyük bir güç oluşturur eğer bir yere sabitlenmez ise roketin içinde fırlar
• Birçok çeşit tasarım yapılabilir ancak ben genelde gövde içine girecek çapta yaptığın 20mm uzunluğunda bir kağıt ruloyu gövdeye sabitliyorum motoru taktıktan sonra altından da bir çubuk ile de aşağı düşmemesini sağlıyorum
• Bunun yanında çelik teller ile başka parçalar ilede tutturulabilir bu tasarımcıya kalmış.

 

Yanmaz Kağıt

• Yanmaz kağıt daha önce yapımını anlattığım yanmaz çözelti ile işlem görmüş kağıt havludur.
• Bu parçanın amacı , daha önce bahsettiğim gibi kurtarma ekipmanları naylondan yapılırlar naylonda ısı ile büzülebilir yanabilir.
• Fırlatma barutu ateşlendiğinde sıcak hava hızla yükselir ve bir miktarda olsa sıcak parçacıklar ortaya çıkar
• İşte yanmaz kağıt motor ile kurtarma tertibatı arasına konur böylece fırlatma barutunun yüksek ısı ve parçacıklarını absorbe eder .
• Naylon dan olan kurtarma tertibatının büzüşmesini veya yanmasını engeller.

 

Roket Motoru

• Amatör roketçiliğin en önemli kısmına geldik.
• Roket motoru içerisindeki roket yakıtının yanması ile bir itme gücü oluşturur.
• Bu güç roketi ileri iter.
• Newtonun bilmem kaçıncı yasasına göre çalışır kısımlarını burada geçiyorum bunları her yerde okuyabilirsiniz.
• Roket motoru sınıflandırmalarını ve kategorilerini yeri geldikçe anlatacağım.
• Roket motoru aslında başlı başına bir uzmanlık konusu çünkü aynı roketteki gibi birçok bileşenin bir araya gelmesi ile oluşur.
• Tekrar etmek gerekirse roket yakıtı roket motorunun içerisindedir. Belli sistem ve malzemeler ile bu yakıtın düzenli şekilde yanması sağlanır bundan elde edilen kuvvet roketi çalıştırır.

• Yaptığım bir roket motorunu ateşlemeden ortadan kesmeye çalıştım. Böylece parçalar daha net görülebilecektir.
• Soldan görüleceği gibi konik nözül ,onun üzerinde yakıt ( ortasında 3mm çapında bir delik bulunmaktadır),onun devamı deliksiz şekilde geciktirici ve onunda üzerinde tapa görülmektedir.
• Barut hattı fırlatma barutu ile doldurulup en son boşluk kısımdan dökülmemesi için tapa kağıdı ile sıkıştırılacaktır.
• Nözül ile yakıt arasında ince bir parça görülmektedir. Bu parça nözülden hava girmesini engeller ve ateşleme yapana kadar yakıtın nem kapmasının önüne geçer.
• Artık gerçek bir roket motorunun içerisini de görmüş oldunuz.
• Şimdi parçaları tek tek inceleyelim.

 

Motor Kılıfı

• Motorumuzun tüm bileşenleri bu kılıf içerisine yerleştirilir yada preslenir.
• Motor kılıfı olarak kraft kağıdı kullanmaktayız.
• Evet kağıt nasıl dayanır dediğinizi duyar gibiyim. Zaten bilim düz mantıkla düşünülerek yapılmaz yani roket yakıtı yanınca 2000 derece ısı çıkarır , bu ısıya çelik dayanır , kalın çelikten motoru yap ve yerinde dursun mantık bu değil . Bakış açınızı değiştirin !
• Kraft kağıdı ileride anlatacağım basit bir usul ile etli bir rulo haline getirilir o kadar sağlam olur ki parmaklarınız ile bükülemeyecek hale gelir hatta bazı amatörler bu rulolardan mobilya yapmaktadırlar o denli sağlamdır.

 

Nözül yada Lüle

• Roket motorumuzda roket yakıtı yanınca yüksek basınç oluşturmasını sağlayan parçamız.
• Bu kelimeyi kullanmak istemesem de şu anda bir kez kullanacağım roket motorunun egzozu diyebiliriz ancak ileride buna sadece nözül yada lüle diyeceğiz.
• Roket yakıtı yanınca oluşan yüksek sıcaklık ve basınca dayanmalıdır. Ortasında bulunan delik çapı ne gazın bir anda çıkacağı kadar büyük nede motoru basınçtan patlatacak kadar küçük olmalıdır , bu tabi ki bir çok denemenin sonucunda elde edilen bir veridir.
• Nözül yapmak için “kil” kullanıyoruz. Ancak bu yaş hamur halinde değil aksine kuru toz halde kil kullanacağız.
• Bentonit kil (genel olarak tüm killer) basınç altında tek parça haline gelip bir kütle oluşturur. Bizde motor kılıfımıza toz kili parça parça ekleyerek basınç uygulayacağız ve nözül elde edeceğiz. Bunun için hidrolik presi kullanacağız.
• Yukarıdaki nözül oluşturma işlemi için tornada ve el becerimiz ile bazı ekipmanlar yapılması gerekecek bunların tüm detayları anlatılacak.

• Yukarıda görülen parça nözül kağıt zarfa preslendikten sonra , zarf yırtılarak çıkarıldı.
• Görüldüğü gibi yüksek basınç altında toz kil tek bütün bir parça halini almaktadır.

 

Roket Yakıtı

• En can alıcı noktaya geldik.
• Tüm çalışmalarımızda şeker yakıt kullanacağız.
• Bu yakıtın bileşimi
  • %65 Potasyum Nitrat
  • %35 Sakaroz Şekeri – Yani genel olarak kullandığımız şeker
  • Not : Aman dikkat edin teröristler duymasın bizi şekere bularlar sonra.
• Benim kullandığım bileşim yukarıda ki gibi , bir çok farklı şeker ile yapılan yakıtlar bulunur ancak hepsinin özellikleri farklıdır.
• En güçlü şeker yakıt bileşimi yukarıdakidir.
• Yakıt yapmak için gerekli ekipman , elektronik devreler ve bunların yapımlarını anlatacağım tabi ki gerekli güvenlik önlemlerini de.
• Temel olarak ergitme sistemini kullanacağımız için potasyum nitrat yada şekeri öğütmeye gerek yoktur.
• Yakıtı yapıp önceden hazırladığımız aparat ile  düz çubuk haline getirip kullanacağız.

 

Geciktirici

• Roket motoru şiddetle yanar ve roketimiz yukarı yükselir bir süre sonra motor durur ancak roket ivme kazandığı için yükselmeye devam eder ve en tepe noktaya gelince kurtarma tertibatı ateşlenir ve açılır
• Geciktirici dediğimiz bileşen roket motorunun yanmasının bitmesi ile roketin en tepe noktaya varması arasındaki zaman aralığında yavaşça yanar böylece en tepeye gelince fırlatma barutu ateşlenir
• Geciktirici de aslında yakıt ile aynı bileşime sahiptir. Genel olarak sodyum-bikarbonat (cep sodası) katılarak yanma yavaşlatılır.
• Fakat bazı durumlarda küçük roketlerde 1-2 saniye gibi az bir gecikme gerekir bu durumda yanmayı yavaşlatma işlemi yapılmaz deliksiz bir yakıt tanesi kullanılır.

 

Fırlatma Barutu

• Çok az miktarda hatta mikro miktarda kullanılan fırlatma barutu ateşlendiğinde roket gövdesinde oluşan basınç kurtarma tertibatını ve burun konisini dışarı fırlatır böylece paraşüt yada ne kullandıysak açılır roketin güvenli olarak iniş yapmasını sağlar
• Fırlatma barutu olarak asla günümüz fişek yada mermilerinde kullanılan barut kullanılmaz. Renkleri siyah olsa da onlar asla klasik barut değildir.Bunu aklınızdan çıkarmayın
• Fırlatma barutu olarak klasik barut kullanılır. Bileşimi aşağıdaki gibidir
  • % 75 Potasyum Nirat
  • % 10 Odun Kömürü Tozu
  • %15 Kükürt
  • %1-2 Dekstrin
• Burada tek sorunlu malzeme kömür tozudur sadece onu öğütmek için biraz uğraşabiliriz
• Tüm malzemeleri karıştırıp öğütmek gibi hataları asla yapmayacağız.
• Yıllar önce bir forumda birisi  bana kara barut yapımını öğretirmisin demişti ( zaten en basit ansiklopedide bile vardır bu formül) ne yapacağını sorduğumda bana ” Turan devleti kuracağım ” demişti. Şimdiden söyleyeyim klasik kara barutla değil Turan Devleti mahalle bile kuramazsınız.
• Daha önceki konularda bahsettiğim gibi klasik kara barut yanma hızı sebebi ile patlayıcı olarak bile kabul edilmez çünkü Potasyum Nitrat güçlü bir oksitleyici değildir.
• Klasik barut sadece hızlı yanıcıdır o da kömür tozunu özel bilyalı değirmenlerde günlerce öğütürseniz ki, biz böyle bir öğütme işlemine girişmeyeceğiz. Bizim istediğimiz sadece roket yakıtının daha kolay ateşlenmesini temin etmek ve roket gövdesi içerisinde kurtarma tertibatını açacak bir hafif gaz oluşturmak hepsi bundan ibaret.
• Klasik barutun kurtarma tertibatı için kullanılmasının sebebi zaten bu zayıflığıdır. Aksi halde roketin gövdesi param parça olurdu.
• Kullanılacak miktar amiyane tabir ile cay kaşığının ucu kadardır. Bilimsel olarakta en fazla 0,2 gr – 1 gr civarında .

 

Tapa

• Roket motorunun kapağı da denebilir.
• Geciktiriciden sonra tapa gelir ve yakıt nözül ile tapa arasında sabitlenmiş olur.
• Tapayı ben yine toz kilden pres yaparak elde ediyorum . Ancak James Yawn gibi bazı roketçiler direk üzerini epoksi ile kapatıyorlar bu da işe yarıyor ancak epoksinin bir tüpü 15-20 tl civarında, maliyet açısından bana pek uygun gelmiyor.
• Tapada da bir delik bulunuyor bu deliğin amacı ise geciktiriciden gelen ateşle fırlatma barutunun bağlantısını sağlamak böylece tapanın üzerinde ve delik boyunca dolu olan barut ateşi yukarı taşıyacaktır.
• Burada dikkat edilmesi gereken tapa deliği oldukça ufaktır çünkü büyük olursa fırlatma barutunun basıncı bu delikten motora dolar bu sebeple barutun ateşi taşıyacağı kadar küçültülmesi gerekmektedir böylece roket gövdesinden maksimum basınç elde edilecektir.
• Bir deney bölümü daha , bu bilgiler yapılacak deneyler ile öğrenilecektir.

• Yukarıda görülen parça toz kilin kağıt zarf içerisine preslendikten sonraki halidir.
• Bu parça kağıt zarf yırtılarak çıkarıldı.
• Ortada görülen delik fırlatma barutu ile doldurulacaktır.

 

Tapa Kağıdı

• Tapa yapıldıktan sonra üzerine bir miktar klasik kara barut ekleyeceğimizi söylemiştik.
• Bu barut havada uçmayacağı için roket motorunu taşırken yere dökülmemesi için barutu koyduktan sonra basit bir karton yada mukavva parçasını buraya bastırarak sabitleriz böylece fırlatma barutu yerine durur.
• Burada kullanılacak materyal mutlaka yanmaz çözelti ile yanmazlık özelliği kazandırılmalıdır.
• Bazı roketçiler bu kağıttan 2-3 kat yaparak basıncı arttırmayı deniyorlar.

• Yukarıda ki parça roket motoru parçaları kısmında sayılmasa da ben tedbir amaçlı kullanıyorum
• Bu parçalar yağlı kağıttan kesildi.
• Bu parça nözül preslendikten sonra nözülün üzerine konur ve üzerine yakıt parçası gelir.
• Bu şekilde nözülden girecek hava ile yakıtın teması engellenir.
• Bu da yakıtın zamanla nem kapmasını engeller.
• Çünkü yağlı kağıt nem geçirmez özelliktedir.
• Ne zaman ateşleme yapılacaksa bu kağıt delinir ve ateşleyici nözülden içeri sokulur.
• Uygulamada nözülden sonra ve zamanlayıcıdan sonra konur böylece yakıt 2 yağlı kağıt arasında mühürlenir , hava ile teması kesilir bu da uzun süre beklese de yakıtın nem kapmasını engeller.

---

Video

---

SONUÇ

• Temel bilgi ve birikim olarak amatör roketçiliğin ne olduğunu ve ne olmadığını tarihsel gelişimini öğrendiniz
• Amatör roketçiliğin önemini ve terörizmle alakası olmayacağını gördünüz , umarım bu halkımızda oluşmuş olan mantıksız tabu ve kanaatleri yıkacaktır.
• Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de bu konuya özel kanuni düzenlemeler gerekmektedir.
• Bu bölümü okuduktan sonra en azından sorularda ve cevaplarda anlaşmamız daha kolay olacaktır. Her bilim dalında olduğu gibi roket biliminin de bir terminolojisi vardır ve bu önemlidir.
• Dünyanın bir yanında ki adam nözül derken buradan çıkıp işte bunu egzozu nasıl olacak gibi şeyler umarım sorulmayacaktır.
• Daha başlangıçta söylemekte fayda var önemli olan en yüksek irtifaya çıkmak değil ne yaptığını bilmektir önemli olan.
• Yani bilimsel olabilmektir. Oradan buradan alınan bilgiler ile üzerine bir şey koymadan yada mantığı hakkında en ufak bilgi sahibi olmadan 100 km uçan 5 m roket yapsanız da bu sizi roket cahili olmaktan kurtarmaz belki youtube de  3-5 kuruş para kazanır , hava yaparsınız hatta medya ya çıkar işte Türk genci başardı yaptı helal olsun aferin bravo derle hepsi bu kadar. Daha öncede söyledim hızlı yükselen hızlı düşer hemde kafa üstü.
• Bu sebeplerden dolayı daima şov dan ve gösterişten uzak, bilimsel bir çalışma yaptığımızın ciddiyeti ile hareket etmeliyiz ve edeceğiz.
• Çünkü asla unutmayınız ki ” Alkış, yalnızca zayıfların amacı ve sonudur “
• Roket Bilimini Öğreniyorum Serisinin gelecek dersi “Roket Yakıtı için Gerekli Ekipmanların Yapılması“

---

Faydalanılan Kaynaklar

• Amateur Rocket Motor Construction – David Sleeter
• Handbook of Model Rocketry – G. Harry Stine

---